Jasper Jones van Craig Silvey

Een dorpje in het Australië van de jaren zestig.

Corrigan, Australië, december 1965. Tijdens een warme zomernacht roept Jasper Jones de hulp in van Charlie Bucktin. Charlie, de ik-figuur van het verhaal, is een dertienjarige die ervan droomt schrijver te worden. Die nacht dat Jasper, Charlies hulp inroept, is hij getuige van de dood van dorpsgenoot Laura. Door het gedeelde geheim ontstaat er een ongewone vriendschap tussen beide jongens. In tegenstelling tot de brave Charlie, is Jasper de schelm van het dorp. Bij het minste vergrijp wijzen alle vingers naar halfbloed Jasper.

‘Jasper Jones’ is een verhaal over tieners die te maken krijgen met grote mensenzaken. Charlie vooral, heeft het moeilijk om de grote mensenwereld te begrijpen. Het geheim dat hij deelt met Jasper drukt zwaar op zijn gemoed, zeker als hij verliefd wordt op Laura’s zus: Eliza. Ook krijgt de familie van Charlies beste vriend Jeffrey Lu te maken met discriminatie door de Vietnamoorlog. De familie Lu is namelijk Vietnamees.

In ‘Jasper Jones’ weet Silvey heel goed de sfeer weer te geven van een Australisch dorp in de jaren zestig. Silvey hanteert een vlotte, humoristisch taal zonder veel franjes. Wat vooral opvalt zijn de literaire referenties aan Charlies lievelingsboeken en auteurs als Mark Twain, Harper Lee en Truman Capote. Dit geeft het verhaal de authentieke stem van een jongen die ervan droomt weg te gaan uit het bekrompen, kleine Corrigan en een gevierd schrijver te worden. Naast die literaire fantasiewereld van Charlie staat de realiteit van een dorp met zijn geheimen en vooroordelen.

‘Jasper Jones’ is in Australië meermaals genomineerd en bekroond. Het is een coming-of-age roman die een breed publiek aanspreekt. De ontknoping was voor mij wat te veel van het goede. Het leek bijna een scenario voor een soapserie. Niettemin, charmeerde ‘Jasper Jones’ me omwille van de karakters, hun jeugdige wijsheid en hun blik op de grote mensenwereld.

Oorspronkelijke titel: Jasper Jones.
Datum van publicatie: 2009.

Kinderidool Paddington nu ook filmster

Sinds eind november speelt de film ‘Paddington’ in de bioscoopzalen. De film is gebaseerd op de boeken van Michael Bond. Michael Bond werkte als cameraman, wanneer hij tijdens de kerstaankopen in 1956 een kleine eenzame speelgoed teddybeer ontdekte bij Selfridges. Michael kocht het beertje voor zijn vrouw, Brenda. Daar Michael en Brenda in de nabijheid van Paddington Station in Londen woonden, noemden ze de teddybeer: Paddington.

Tien dagen na de aankoop van het beertje had Michael een boek geschreven over een beer genaamd Paddington. Paddington is een jonge bruine beer uit Peru, die in Londen belandt en in Paddington Station wordt opgemerkt door de familie Brown, die hem adopteert. Beertje Paddington heet voluit dan ook Paddington Brown. Als het boek ‘A bear called Paddington’ in 1958 verscheen, veroverde het al heel snel de kinderharten.

Bond schreef meer dan 20 verhalen rond het beertje dat altijd in de problemen komt, maar de beste bedoelingen heeft. Naast de boeken, die intussen in meer dan 40 talen zijn vertaald, en verschillende televisieseries en pluchen varianten, is er nu de film.

Paddington_Bear_in_bronze
Standbeeld van Paddington in Paddington Station, Londen.

Bron: Wikipedia en website Michael Bond.
De foto bij dit blog komt van Wikimedia Commons en is van shrinkin’violet uit Bristol, UK.

Steenkoud van Stuart MacBride

Een rauw verhaal.

‘Steenkoud’ speelt zich af in het winterse Aberdeen, waar aan kroegen, kerken en regen geen gebrek is. Inspecteur Logan McRae gaat na een lange afwezigheid terug aan het werk. Omdat Logan een steekpartij overleefde, noemen zijn collega’s hem ‘Lazarus’. Net als Lazarus keerde Logan terug uit de dood.

Op Logans eerste werkdag wordt het lichaam van een driejarig jongetje gevonden. In de dagen daarna krijgt hij te maken met een vermoord meisje, twee verdwenen kleuters en een afrekening in het gokmilieu. Daarenboven wordt Logan ingedeeld bij een andere hoofdinspecteur en krijgt hij een assistente: agente Jackie Watson, bijgenaamd de ballenbreekster. Op de achtergrond speelt een rechtszaak tegen een verpleger, en is er nog een psychiatrische patiënt die een zelfstandig leven buiten een inrichting niet aankan. En blijkbaar is er iemand binnen het korps die de lokale krant tipt. Kortom, genoeg elementen die je aandacht vragen als lezer.

‘Steenkoud’ is een rauw verhaal. Die rauwe toonzetting en de humor van de schrijver zorgde ervoor dat het verhaal me pas halverwege het boek begon aan te spreken. Ook was het wennen aan de karakters. MacBride voert kleurrijke karakters op, die interessant zijn uitgewerkt. Het stoorde me aanvankelijk dat Logan terug kwam uit ziekteverlof, want zo leek het alsof het hier ging om een tweede boek in de reeks, terwijl ‘Steenkoud’ MacBride’s debuut was. Aanvankelijk lijkt er een verband te zijn tussen de verschillende zaken, maar je wordt als lezer vaak op het verkeerde been gezet. Ondanks de clichés beviel dit boek me wel.

Oorspronkelijke titel: Cold Granite.
Jaar van publicatie: 2005.
Vertaling: Peter van Dijk.

%d bloggers liken dit: