Gabriel García Márquez (1927-2014) was een Colombiaans schrijver.

Zijn studies rechten heeft hij nooit afgemaakt. Wel koos hij voor een carrière als schrijver nadat hij ‘Die Verwandlung’ (De gedaanteverwisseling) van Franz Kafka las.

Aanvankelijk werkte García Márquez als columnist voor El Heraldo. In 1954 vestigde hij zich in Bogota, waar hij als verslaggever en filmrecensent werkte voor El Espectador. In de jaren 50 reisde hij door Oost- en West-Europa. Na zijn verblijf in Europa keerde hij terug naar Zuid-Amerika, waar hij trouwde met Mercedes Barcha. In 1959 versloeg hij de Cubaanse revolutie en werkte hij voor het Cubaanse persbureau Prensa Latina.

Zijn roman ‘Cien años de soledad’ maakte hem in 1967 wereldberoemd. Ook gaf ‘Honderd jaar eenzaamheid’ de Latijns-Amerikaanse literatuur een werk, waarvan het belang is te vergelijken met Cervantes’ Don Quichot voor de Spaanse literatuur. Nadat hij doorbrak als romanschrijver was er bij uitgevers ook belangstelling voor zijn journalistiek werk.

In 1982 kreeg Gabriel García Márquez de Nobelprijs voor literatuur.