Over schrijfgewoontes.
Naast boeken bespreken neem ik af en toe ook mijn lees- en blogwereld onder de loep. Vandaag heb ik het over schrijfgewoontes naar aanleiding van Mason Curreys boek ‘Dagelijkse rituelen’.
Mason Currey verdiepte zich in de dagelijkse rituelen van creatieven. Wat doen creatieven om voor zichzelf de beste omstandigheden te creëren voor hun creatieve arbeid? Het geheime ingrediënt bij uitstek voor creatieve arbeid is routine. Terwijl sommige schrijvers uitblinken in chaos en creëren op het moment zelf, zijn andere daar heel bewust mee bezig. Ze schrijven enkel op die momenten waarop ze het beste werken. Zo begint Haruki Murakami bij het schrijven van een roman al om vier uur ’s ochtends. Stephen King schrijft dagelijks en houdt zich daarbij aan een quotum van tweeduizend woorden. Georges Simenon schreef zijn boeken in uitbarstingen van twee, drie weken om dan vervolgens weken of maanden niet meer te schrijven. Sommige zoals Ernest Hemingway schreven rechtopstaand, terwijl Truman Capote en Marcel Proust in bed schreven. Charles Dickens’ schrijftafel moest voor een raam staan en George Sand knabbelde steevast aan chocolade tijdens het schrijven.
In zekere zin is ‘Dagelijkse rituelen’ een oppervlakkig boek, en toch is het interessant om te lezen hoe schrijvers en andere bekende creatieven werkten en werken. Het liet mij alvast stilstaan bij mijn bloggewoontes. Omdat ik moeilijker kan werken als ik naar buiten kan kijken, staat mijn schrijfbureau voor een witte muur. Mijn beste moment om te werken is ’s morgens, hoewel ik er meestal pas ’s middag toekom om de computer op te zetten. Ik werk rechtstreeks in WordPress. Voor sommige blogs heb ik vooraf notities gemaakt, en nagedacht over wat ik juist ga schrijven en hoe ik ga beginnen. Mijn eerste zinnen voor mijn rubriek fictieve helden bereid ik altijd eerst voor op reeds beschreven papier, en die herschrijf ik eindeloos totdat ze naar mijn gevoel goed lopen.
Meestal lukt het me om een blog dezelfde dag af te krijgen, terwijl ik over andere verschillende dagen doe. Van Hemingway leerde ik intussen dat je best stopt met schrijven op een moment, dat je weet hoe je verder wil gaan. En ja, blogs schrijven gaat beter als ik dagelijks schrijf. Naast blogs en het onvermijdelijke notitieboekje bij het lezen, hou ik ook een dagboek bij, zodat ik bijna dagelijks schrijf. Voor de avondschool heb ik regelmatig schrijfopdrachten, waar ik drie à vier dagen met zo weinig mogelijk onderbreking aan werk. Die schrijfopdrachten groeien meestal vanzelf terwijl ik schrijf, opzoekingen doe en schrap.
En jij? Heb jij bepaalde schrijfgewoontes? Of rituelen bij het bloggen?
De foto bij dit blog komt van Pexels en is van Kaboompics .com
Boeken 
Ik blog pas een paar weken en eigenlijk was er tot nu toe geen peil op te trekken hoe een stukje ontstond. Op een gegeven moment kreeg ik ineens inspiratie voor een aantal stukjes in de toekomst die ik onafhankelijk van de actualiteit (al dan niet in mijn leven) zou kunnen schrijven, maar ik ben aan een dergelijk stukje nog niet daadwerkelijk begonnen. Ik twijfel ook of ik daadwerkelijk in staat zou zijn een soort taalcolumn over de term ‘lul de behanger’ te schrijven, maar ja, het staat wel op mijn denkbeeldige lijstje…
Een fijn stuk op te lezen, Danielle, en een verademing tussen de blogs van mensen die niet echt nadenken voor ze iets opschrijven, waar ik me zelf ook af en toe schuldig aan maak.
Bedankt voor je reactie. Ik denk dat we ons allemaal wel eens schuldig maken aan niet echt nadenken voor we iets opschrijven. Succes met je blog.