Controversiële druiven

‘Grapes of Wrath’ (De druiven der gramschap) volgt de fictieve familie Joad uit Oklahoma tijdens de Grote Depressie in de jaren dertig van de vorige eeuw. De Joads verlaten hun door stofwolken geteisterde land en trekken over route 66 naar Californië. Daar hopen ze werk, een toekomst en waardigheid te vinden. In Californië wacht hun echter een desillusie.

Ontgoocheling troef voor vele boerengezinnen die de Midwest verlieten voor Californië. In plaats van aan de slag te gaan in ,bij voorbeeld de fruitpluk, eindigden ze in kampen, waar ze stierven van de honger. Er was niet genoeg werk voor zoveel mensen. Ook verkozen de landeigenaren in Californië om de prijzen laag te houden door het fruit te laten verrotten op de velden. Steinbeck had een aantal krantenartikels over die wantoestanden geschreven. Die krantenartikels gaven hem de aanzet voor ‘De druiven der gramschap’.

“I ain’t no good no more. Spen’ all my time thinkin’ of home, an’ I ain’t never gonna see it no more.”

Communistische propaganda.

Uiteraard waren de Californische landeigenaren niet te spreken over ‘De druiven der gramschap’. Voor hun stond het vol met leugens en communistische propaganda. ‘De druiven der gramschap’ werd verketterd, verboden, verbrand, bediscussieerd maar ook massaal gelezen. Het leverde Steinbeck de National Book Award, de Pulitzer Prize en de Nobelprijs voor literatuur op. Bij Steinbecks dood in 1968 roemde recensist Charles Poore ‘De druiven der gramschap’ als Steinbecks eerste, en gelijk ook, laatste beste werk.

Steinbeck zag ‘De druiven der gramschap’ niet als zijn belangrijkste werk. Bovendien waren de druiven hem zuur opgebroken. Hij was met de dood bedreigd. Zijn eerste huwelijk was op de klippen gelopen. De FBI hield hem in de gaten omwille van zijn vermeende communistische sympathieën. En zijn gezondheid had zwaar geleden onder al die commotie.

Bronnen: Wikipedia, www.steinbeck.org en The Telegraph.