Een obsessie voor Nelson.
Dankzij Lily doorbreekt Charles enkele van zijn zelf opgelegde regels. Het blijkt namelijk al snel dat er bij Charles een steekje los zit en dat hij wel heel ver gaat in zijn adoratie voor Nelson. Charles is overtuigd dat iedereen tegen hem en Nelson is. Nelson is overigens zijn ‘engelachtige tweede helft’. Er is echter een gegeven in Horatio’s leven, dat zelfs Charles niet kan goedpraten.
Ik hield van het concept van dit boek: het leven van Nelson verweven in een fictief boek met een dweepzuchtig hoofdpersonage dat geen slecht woord over zijn held kan horen. Naast het historisch gegeven zijn er ook de discussies tussen Charles en Miss Lily. Die discussies Nelson nuanceren Nelsons heldendom en stellen heldendom an sich ook in vraag. Door het aftakelen van Charles’ geestelijk welzijn, voel je als lezer aan dat het verhaal een dramatisch einde zal kennen. Niettemin vond ik het einde nogal abrupt en leek het of de schrijver zijn laatste kruit verschoten had.
Oorspronkelijke titel: Losing Nelson.
Jaar van publicatie: 1999.