Tag / Engelse auteur

by daniellecobbaertbe

De val van Stone van Iain Pears

Ingenieuze en intrigerende puzzel.

Parijs, 1953. Voormalig BBC-journalist Matthew Braddock woont de begrafenis bij van Virginie Robillard. Op de begrafenis wordt Matthew aangesproken door Harold Whitely van de firma Henderson, Lansbury, Fenton. 

Whitely vond onlangs een verzegeld pak, dat deel uitmaakte van de nalatenschap van Henry Cort. Het pakje mocht enkel aan Matthew Braddock bezorgd worden na de dood van Virginie Robillard. Matthew kende Virginie overigens als lady Elizabeth Ravenscliff, alias Rooie Jenny. 

Londen, 1909. De laatste baron Ravenscliff, John Stone, valt uit een raam van zijn huis, zijn dood tegemoet. Zijn jonge weduwe huurt de jonge journalist Matthew Braddock in. Braddock zou voor haar op zoek moeten gaan naar een kind van Stone. Het bestaan van dit kind werd pas in Stones testament bekend gemaakt. Als cover voor zijn onderzoek naar dit kind moet Braddock een boek over John Stone schrijven. Hij krijgt daar zeven jaar voor. 

Maar Matthew heeft noch het boek afgewerkt noch het kind gevonden. Dankzij de documenten, die Henry Cort hem achterliet, krijgt Matthew eindelijk de antwoorden op zijn vele onbeantwoorde vragen. Voor de lezer begint dan de echte pret met ‘De val van Stone’. Want het eerste deel met Matthew Braddock is weliswaar interessant, maar weet niet helemaal te overtuigen. Vooral het einde van het eerste deel voelt kort door de bocht aan.

Van een heel ander kaliber is het tweede deel, wat beduidend spannender is dan het eerste. Verteller van dienst is spion en ex-bankier, Henry Cort. Net als in het eerste deel is er een belangrijke rol weggelegd voor Elizabeth Ravenscliff. John Stone blijft wat onderbelicht, maar niettemin leer je het financiële genie beter kennen. En als je dan denkt dat je alles over Stone weet, pakt Pears uit met Stones verhaal in het derde deel. Het derde deel heeft een meer melancholisch karakter, wat nog versterkt wordt door de setting in het Venetië van de negentiende eeuw. Dit deel maakt uiteindelijk de onzichtbare link tussen Stones verleden, zijn mysterieuze kind en zijn val uit het raam. En hiermee is de cirkel uiteraard rond. 

Kortom, ‘De val van Stone’ is een ingenieuze en intrigerende puzzel, die aan sterkte wint naarmate je vordert in het verhaal. Zonde van het kleffe einde, maar niettemin een grandioos boek. 

Oorspronkelijke titel: Stone’s Fall.
Datum van publicatie: 2009.

by daniellecobbaertbe

Saluut aan Catalonië van George Orwell

“Ik heb aan deze oorlog, waarin ik zo’n onbeduidend rolletje heb gespeeld, herinneringen overgehouden die grotendeels slecht zijn, en toch had ik hem niet willen missen.”

Toegankelijk sleutelwerk

Zes maanden na zijn vlucht uit Spanje verscheen ‘Saluut aan Catalonië’. In dit boek berichtte George Orwell over zijn ervaringen tijdens de Spaanse Burgeroorlog (1936-1939). In 1936 was hij naar Spanje gegaan om te berichten over die oorlog. Maar in Barcelona sloot hij zich aan bij een militie om te vechten tegen de fascisten.

Hij belandde toevallig in een POUM-militie. Pas aan het front leerde hij dat er politieke en ideologische verschillen waren tussen PSUC, POUM, FAI, CNT, UGT, JCI, JSU en AIT.

Orwell diende aan het front van Aragon en Teruel. Bij Teruel raakte hij ernstig gewond. Hij kreeg toen een kogel door zijn keel. Hoewel de artsen dachten dat hij nooit meer zou kunnen spreken, herstelde zijn stembanden zich. Niet lang na zijn herstel moest Orwell vluchten uit Spanje. De Spaanse communisten waren namelijk een heksenjacht begonnen. Volgens hen was het POUM trotskistisch en onderhielden ze nauwe banden met de fascisten. Fake news! Want de POUM was marxistisch en werd helemaal niet betaald door de fascisten, integendeel. Niettemin slaagde de communisten erin om de POUM te laten verbieden. Ze wilden immers voorgoed afrekenen met anti-stalinisten.

In Engeland werd ‘Saluut aan Catalonië’ geboycot door de Communist Party of Great Britain. Nochtans had Orwell de lezer in ‘Saluut aan Catalonië’ gewaarschuwd voor zijn partijdigheid. Want bewust of onbewust schrijft iedereen als partijganger. Bovendien is een waarheidsgetrouwe pers onverenigbaar met militaire doeltreffendheid. Voor de pers, en dan vooral de Engelse pers, was Orwell niet mals. ‘Saluut aan Catalonië’ is nieuws dat nieuws blijft. Het zet je aan het denken over thema’s als objectiviteit.

‘Saluut aan Catalonië’ is een toegankelijk sleutelwerk in Orwells oeuvre. Want vanaf 1936 schreef Orwell direct of indirect tegen elke vorm van totalitarisme. Wie boeken als ‘1984’ en ‘Animal Farm’ wil begrijpen, kan niet voorbij dit boek.

Oorspronkelijke titel: Homage to Catalonia.
Datum van publicatie: 1938.

by daniellecobbaertbe

The American van Martin Booth

Een onalledaags romanpersonage aan het woord

‘Ik krijg geen hoogte van hem. Hij cirkelt rond als een gier die wacht tot het lijk stil ligt, zijn aanwezigheid stoort voortdurend, hij is als een bromvlieg die steeds net buiten bereik blijft van het opgevouwen sportkatern van de krant. Als een wesp op het picknicklaken. Hij wacht zijn tijd af. Maar waarom?’ Ik wil hem niet doden. Maar schaduwfiguren laten zich niet zomaar wegjagen. Toch moet hij mijn laatste schaduwfiguur zijn.

Vanwege de vlinders die hij schildert, noemen de inwoners van het dorpje hem signor Farfalle. De naam die op zijn briefwisseling staat, is niet zijn echte naam. Die houdt hij voor zich. Hoewel hij zijn gedachten met de lezer deelt, deelt hij geen persoonlijke gegevens. Veel te gevaarlijk. Alle politiediensten en geheime diensten hebben namelijk een dik dossier over hem. Al heel zijn leven kijkt hij achterom. Schaduwfiguren herkent hij meteen. De schaduwfiguur die hem nu volgt, is anders. Hij is geen agent of spion. Niettemin moet hij hem kwijtraken. Hoewel hij zich nooit aan een plek heeft gehecht of vriendschappen sloot, heeft hij zijn hart aan dit Italiaanse dorpje en een lokale schoonheid verloren.

Martin Booth beheerste zijn vak uitmuntend, want dit boek is goed geschreven, heeft een interessante setting en opbouw. Na honderd pagina’s krijg je een antwoord op de vraag waarom het ik-personage altijd achterom kijkt. Signor Farfalle is een piccolo van de dood: hij maakt wapens. Zijn klanten zijn voornamelijk huurmoordenaars. Wanneer hij aan de slag gaat voor zijn laatste klant, merkt hij de schaduwfiguur op. Is er een connectie tussen die schaduwfiguur en zijn laatste klant? Wie is die schaduwfiguur? Zal hij moeten vluchten of bouwt hij een nieuwe toekomst op met Clara? ‘The American’ blijft boeien tot de allerlaatste zin. Voor thrillerliefhebbers zal dit boek te traag op gang komen en onvoldoende boeien. Maar voor lezers, die graag in het hoofd zitten van een onalledaags romanpersonage, is het genieten. Signor Farfalle heeft bovendien een mening over zijn branche en werk. Een mening, die hout snijdt, maar die niet de jouwe hoeft te zijn.

Oorspronkelijke titel: A Very Private Gentleman
Jaar van publicatie: 1991