Tag / auteursportret

by daniellecobbaertbe

Voor eeuwig de schrijver van Dracula.

Bram Stoker

In lijstjes met bekende Ierse literaire goden ontbreekt hij vaak. Is het omdat hij vooral sensationele verhalen schreef, dat hij ontbreekt in die lijstjes? Wie zijn naam hoort, zegt immers spontaan: Graaf Dracula. Zien we hem nog steeds niet als een schrijver? In zijn tijd was hij immers bekend als de persoonlijke assistent van de beroemde acteur Sir Henry Irving. Of denken we dat hij Engels was, omdat hij een groot gedeelte van zijn leven in Londen woonde en werkte? Zijn wieg stond echter in Dublin, waar hij op 8 november 1847 het levenslicht zag.

Van ziek en zwak kind naar energieke man.

In zijn prille kindertijd was Abraham Stoker bedlegerig. Hierdoor bracht hij veel tijd door met zijn moeder. Charlotte Mathilda Blake Thornley vertelde haar zoon vooral griezelige en paranormale verhalen. Pas toen de 7-jarige Stoker naar school ging, was hij in staat om uit zijn bed te komen en eruit te blijven.

Het ooit zo ziekelijke en zwakke kind ontwikkelde zich tot een gezonde en sportieve knaap. Als student in Trinity College blonk hij vooral uit in sport en sociale activiteiten. In zijn academische vakken zette hij middelmatige resultaten neer. Toch viel hij op door zijn enorme energie. Want naast studeren, sporten en de filosofievereniging voorzitten, werkte hij 6 dagen als ambtenaar. En dan was er het theater. Stoker was een fervent bezoeker van theatervoorstellingen en werkte als theaterrecensent bij The Dublin Evening Mail. Hoewel hij niet betaald werd voor zijn recensies, zorgde hij voor een nieuwigheid: publicatie daags na een première in plaats van de gebruikelijke 2 dagen. Omstreeks die periode verschenen ook zijn eerste verhalen.

Ook zijn werk als ambtenaar bleef niet onopgemerkt. Hij werd voorgedragen voor een nieuwe functie, die hem toeliet door Ierland te reizen. Zijn fictiewerk had alvast baat bij die reizen; het zorgde voor inspiratie.

De theatermanager.

In 1878 kreeg Stoker een aanbod dat hij niet kon weerstaan. Dankzij zijn werk als theaterrecensent leerde hij Henry Irving kennen. Het klikte meteen tussen de twee mannen en Irving bood hem een job aan. Voor zijn theater in Londen, The Lyceum Theatre, had hij een manager nodig. Voor Stoker naar Londen vertrok, trouwde hij met Florence Balcombe. Dat Florence Balcombe voor Stoker koos, was een zware slag voor Oscar Wilde. Stoker kende Wilde van de universiteit en sloot na zijn huwelijk vriendschap met hem. Een vriendschap, die ook na Wildes veroordeling voor sodomie, intact bleef.

Stoker werkte 27 jaar voor Irving. Hij managede zijn theater en werd zijn persoonlijke assistent en secretaris. Deuren in Londen en het buitenland gingen voor hem open. Want Sir Henry Irving was beroemd in alle hoeken van de Engelstalige wereld. Ook als theatermanager viel Stoker op; hij was al snel even beroemd als zijn veeleisende broodheer. Toen hij naar Londen verhuisde begon Stoker romans te schrijven. Maar omdat hij het zo druk had als theatermanager kwam hij enkel in zijn vakantie toe aan schrijven. Zijn vrouw en kind zagen hem amper tijdens hun jaarlijkse vakantie: schrijven was immers een eenzame bezigheid voor Stoker. De research voor zijn verhalen deed hij allicht tussen de bedrijven door. Aan het schrijven van ‘Dracula’ ging 7 à 10 jaar research vooraf. In 1890 ging bezige bij Stoker ook nog bij The Daily Telegraph werken.

Voltijds schrijver in zijn laatste levensjaren.

Pas na de dood van Irving (1905) ging Stoker voltijds aan de slag als schrijver. Dit was uit financiële noodzaak. The Lyceum Theatre was namelijk onder curatele geplaatst. Naast financiële problemen sukkelde hij met zijn gezondheid. Zo kreeg hij kort na het overlijden van Irving een beroerte, en maakte een nierziekte hem bijna weer tot een invalide. Op 20 april 1912 stierf Stoker. Zijn dood bracht veel speculaties met zich mee. Was het syfilis, een beroerte of had het harde en vele werken zijn tol geëist.

Hoewel we Bram Stoker associëren met horrorliteratuur, beperkte hij zich niet enkel en alleen tot griezelige of sensationele verhalen. Hij experimenteerde met verschillende genres, maar zijn forte lag duidelijk bij de ‘gothic novel’. Naast ‘Dracula’ schreef hij kortverhalen en 11 romans. Niet al deze romans zijn zo goed als ‘Dracula’, maar sommige verdienen een beter lot dan de vergetelheid. Toch is Bram Stokers naam voor eeuwig verbonden aan die van Graaf Dracula.

 

Voor dit blog gebruikte ik verschillende internetbronnen. De foto van Bram Stoker komt van Wikimedia Commons en is in het publieke domein. 

by daniellecobbaertbe

Vernieuwer van de poëzie

Bewerkt op 26 september 2019.

t.s. eliot

Hij is een van de grootste vernieuwers van de poëzie en een van de belangrijkste literaire figuren van de twintigste eeuw. Ook als literair criticus stond hij hoog aangeschreven. Geboren werd hij in Amerika, maar hij grootste deel van zijn leven woonde en werkte hij in Engeland.

Zijn beginperiode.

Thomas Stearns Eliots beginperiode als dichter werd beïnvloed door het werk van de Franse dichters van het symbolisme, wiens werk hij op de Amerikaanse universiteit van Harvard leerde kennen. Harvard leverde de bouwstenen van drie belangrijke facetten van zijn carrière: poëzie, filosofie en literaire kritiek.

Een beurs bracht hem in 1914 naar Merton College in Oxford, Engeland. Eliot had intussen ook al filosofie in Parijs gestudeerd. De studies in Oxford bevielen hem niet. In plaats van terug te gaan naar de VS, verhuisde hij naar Londen. Hier maakte hij kennis met de Amerikaanse dichter en uitgever Ezra Pound. De directe en sobere taal van Pound had een enorme invloed op Eliot. Pound herkende in Eliot een groot dichter en hielp hem bij zijn carrière. Intussen was Eliot getrouwd met een meisje, dat hij nog maar drie maanden kende en werkte hij als leraar. Twee jaar later nam hij een goedbetaalde job aan bij de Lloyds Bank en schnabbelde bij als assistent-redacteur bij een literair tijdschrift.

The Waste Land.

Zijn huwelijk met Vivienne Haigh-Wood bleek al snel ongelukkig. Vivienne leed aan hevige stemmingswisselingen. In 1921 zag Eliot zich genoodzaakt een paar maanden vrij te nemen van zijn werk. Het samenleven met de labiele Vivienne eiste zijn tol: hij leed aan een zenuwinzinking en moest opgenomen worden. In die periode schreef hij zijn bekendste gedicht, ‘The Waste Land’ (Het barre land). Bij publicatie in 1922 kreeg het lang en indrukwekkend vers in de literaire internationale scène een cultstatus. Vrienden hadden intussen een fonds opgericht voor Eliot, goed voor driehonderd pond per jaar, zodat hij zich voltijds aan dichten kon wijden. Eliot wou bij de Lloyds Bank blijven werken. Bovendien vond hij drie uur per dag schrijven voldoende.

Nog in 1922 richtte hij zijn eigen literaire tijdschrift, The Criterion op. Het redigeren van The Criterion en zijn werk bij Lloyds ging uiteindelijk ten koste van zijn werk als dichter. In 1925 gaf hij zijn ontslag bij de bank en accepteerde een baan bij uitgeverij Faber and Gwyer, het huidige Faber and Faber.

Zijn invloeden.

Na de Franse dichters van het symbolisme en Ezra Pound drukte Eliots bekering tot het anglicanisme in 1927 een grote stempel op zijn werk en denken. Het gedicht ‘Four Quartets’ beschouwde Eliot dan ook als zijn magnum opus.

Zijn kattengedichten.

Eliot hield enorm van katten. Voor zijn petekinderen schreef hij kattengedichten, die in 1939 gebundeld werden in ‘Old Possum’s Book of Pratical Cats’. In 1977 zette Andrew Lloyd Webber die gedichten op muziek, wat resulteerde in de musical ‘Cats’. Binnenkort is er ook de film ‘Cats’.

Immature poets imitate;
mature poets steal.

T.S. Eliot

De foto bij dit blog komt van Wikimedia Commons. Voor het schrijven van dit artikel gebruikte ik verschillende bronnen waaronder Wikipedia. De trailer bij dit blog komt van het Youtubekanaal van Universal Pictures.

by daniellecobbaertbe

De modernist uit de Zuidelijke Verenigde Staten

William Faulkner

Net als de meeste jonge mannen wou hij gaan vechten in Europa. Het Amerikaanse leger wees hem af. Hij was te klein. Op het aanvraagformulier voor het Canadese leger paste hij enkele feiten aan. Zo loog hij over zijn geboorteplaats. Hij zette een ‘u’ tussen zijn familienaam om die Britser te laten klinken, en mat zichzelf een Brits accent aan. In juni 1918 kreeg hij een positief antwoord van het Canadese leger en begon hij aan een pilotenopleiding in Toronto.

Die opleiding zou hij nooit beëindigen. In november 1918 was de Groote Oorlog in Europa gedaan. Niettemin paradeerde Faulkner in december 1918 in het uniform van een RAF-officier door de straten van zijn woonplaats Oxford, in Mississippi. Hij die nooit een oorlog had gezien of meegemaakt, vertelde oorlogsverhalen en maakte de mensen wijs dat hij in de oorlog gewond was geraakt. Had hij die oorlogsverhalen horen vertellen door soldaten die wel in Europa hadden gevochten? Of vertelde hij de verhalen waarmee hij was opgegroeid? Zijn illustere overgrootvader, kolonel William Clark Falkner had immers in de Amerikaanse Burgeroorlog gevochten.

Wou als kind al schrijver worden.

De oude kolonel had ook een spoorwegverbinding opgericht, zijn naam aan een stadje gegeven en boeken geschreven. Zijn achterkleinkind William Cuthbert Falkner (1897-1962) wou in navolging van zijn beroemde overgrootvader schrijver worden. Een kinderwens die hij in vervulling zag gaan, en die in 1949 bekroond werd met de ultieme schrijversbeloning: de Nobelprijs voor Literatuur. Tot zijn bekendste werk behoren de romans: ‘The Sound and the Fury’ (1929), ‘As I Lay Dying’ (1930), ‘Light in August’ (1932) en Absalom, Absolom!’ (1936).

Hoewel hij een intelligent kind was, behaalde Faulkner geen diploma’s. Naar school gaan vond hij maar saai. Later in zijn leven beroemde hij zich erop dat hij niets wist over literatuur en amper geschoold was. Nochtans imiteerde hij op zijn twaalfde al dichters zoals Burns, Swinburne en Housman. Als zeventienjarige had hij de meeste Europese schrijvers al gelezen. Een paar jaar na het winnen van de Nobelprijs voor Literatuur gaf hij toe, dat schrijvers als Flaubert, de Balzac, Proust en Bergson hem beïnvloed hadden. Net als Proust, Joyce, Woolf en Mann was Faulkner een modernist.

Modernist en schrijver van de Zuidelijke Verenigde Staten.

Hoewel Faulkner bewondering had voor het werk van Ernest Hemingway, kon hij niet begrijpen waarom die niet experimenteerde met de vorm van een roman en zich beperkte tot korte zinnen en simpele woorden. Voor Faulkner was het heden en het verleden in één zin kunnen weten samen te ballen zijn grootste ambitie. Net als het gebruik van experimentele narratieve technieken, verschillende vertelstandpunten en wisselende tijdsperspectieven.

Naast een modernist was Faulkner ook een belangrijk regionaal schrijver. De meeste van zijn romans situeren zich immers in het Diepe Zuiden van de Verenigde Staten. Eigenlijk vormen die romans een cyclus, waarin drie traditionele families centraal staan. Thema’s zijn de tegenstellingen Noord-Zuid, blank-zwart en orde-chaos. Thema’s die Faulkner als telg van een oude zuidelijke familie maar al te goed kende.

 

De foto bij dit blog komt van Wikimedia Commons en is van Carl Van Vechten. Voor dit blog gebruikte ik verschillende bronnen, waaronder Wikipedia.