Onlangs las ik het tweede deel van de ‘Kinderen van het geweld’: ‘Een goed huwelijk’, waarin je ‘Martha Quest’ op haar zoektocht door het leven volgt. Martha, amper 19, is halsoverkop getrouwd met Douglas Knowell, een ambtenaar. Al heel gauw komt voor Martha de ontnuchtering en het besef dat haar huwelijk een vergissing is. Enkele maanden later blijkt Martha in verwachting te zijn en leeft ze op een roze wolk. Ze bevalt van een dochtertje: Caroline.
Lang kan Douglas niet genieten van zijn gezinnetje, want de Tweede Wereldoorlog breekt uit en hij wordt opgeroepen. Na een jaar echter is hij terug thuis en blijkt eens te meer hoe verschillend Martha en hij wel niet zijn. Terwijl Martha als adolescent nog flirtte met het linkse ideeëngoed, is ze intussen via vrienden actief betrokken bij de communistische partij. Dit zeer tegen de zin van Douglas. Niettemin weet hij Martha te overhalen om hun flatje in te ruilen voor een riante woning met bedienden. Hoewel Martha geniet van haar rol als vrouw des huizes en aanvankelijk toch schijnt te kiezen voor zekerheid, loopt ze op een gegeven moment weg van Douglas en Caroline. Ze is dan 23.
Net als bij het eerste boek ‘Martha Quest’ eindigt ‘Een goed huwelijk’ onverwachts. Terwijl Martha’s huwelijk in het eerste boek als een complete verrassing kwam, kwam het einde van haar huwelijk niet bepaald onvoorzien. Ook het achterlaten van Caroline bij haar man past binnen de ontwikkeling die Martha maakte, want Martha gelooft dat Caroline beter af is zonder haar. Bovendien wil zij haar vrijheid terug.
Thema’s die in het eerste boek aan bod komen zoals Martha’s politieke en feministische ideeën en het latent aanwezige racisme worden in dit boek verder uitgewerkt. Ook de relatie tussen Martha en haar ouders krijgt meer diepgang, net als het personage ‘Martha’. Meer nog dan in ‘Martha Quest’ is het duidelijk dat Martha zoekende is, en meer wil van het leven dan een geschikt huwelijk. Anderzijds komt er geleidelijk de desillusie over wat leven – in dit geval een vrouwenleven – inhoudt. Interessant zijn ook de beschrijvingen van de impact op het sociale leven voor de blanken in het zuiden van Afrika tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Kortom, ‘Een goed huwelijk’ beviel me beter dan ‘Martha Quest’ en doet me nog meer uitkijken naar het vervolg van deze reeks, waarin Lessing heel wat autobiografische elementen verwerkte.
Oorspronkelijke titel: A Proper Marriage
Jaar van uitgave: 1954
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.