
‘Rebellie’ vertelt het verhaal van Andreas Pum, die tijdens de Groote Oorlog een been verloor en een onderscheiding ontving. De oorlogsveteraan krijgt van de regering een vergunning om een draaiorgel te mogen bespelen. Tijdens zijn werk als draaiorgelman ontmoet hij de jonge weduwe, Katharina Blumich, wiens man net gestorven is. Het duurt niet lang of Andreas en Katharina zijn getrouwd. Lang kan Andreas niet profiteren van zijn geluk. Hij kruist namelijk het pad van de heer Arnold, en voor hij het wel en goed beseft belandt hij in de gevangenis. Na een verblijf van zes weken in de gevangenis heeft Andreas een ware metamorfose ondergaan.
In ‘Rebellie’ vertelt Roth het verhaal van een gewone godvrezende man die alle vertrouwen heeft in zijn regering, maar die bedrogen uitkomt. En die tot het besef komt dat hij geknecht is. Joseph Roth was aanvankelijk het communisme genegen. Na een reis naar de Sovjet-Unie in 1926 stapte Roth grotendeels af van zijn linkse ideeën.
‘Rebellie’ is echter in zijn rode periode geschreven. Andreas Pum moet aanvankelijk niets weten van, onder meer de bolsjewieken of heidenen zoals hij ze zelf noemt, maar na zijn tijd in de gevangenis krijgt hij sympathie voor de heidenen. De bolsjewiek wordt in één adem vernoemd met misdadigers en ander uitschot, wat een verrassende inkijk geeft in de tijdsgeest na de Eerste Wereldoorlog.
Wat opvalt is de licht ironische stijl en de vrij stereotiepe karakters, die voor bepaalde waarden staan. Waarden als stiptheid, consequent zijn en zin voor orde, waardoor de gehele Duitse maatschappij een spiegel wordt voorgehouden. Een spiegel, die door de verwijzingen naar het staatsidee iets visionair heeft. Het is amper te bevatten dat ‘Rebellie’ in 1924 werd geschreven.
Oorspronkelijke titel: Die Rebellion: ein Roman.
Datum van publicatie: 1924.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.