De man zonder verleden van Ruth Rendell

Romanschrijver Gerald Candless is op eenenzeventigjarige leeftijd overleden. Volgens krantenrecensenten behoort hij tot de vijfentwintig belangrijkste auteurs uit de tweede helft van de twintigste eeuw. Gerald Candless was de geliefde echtgenoot van Ursula en de aanbeden vader van Sarah en Hope.

Niet lang na de dood van Gerald Candless wordt Hope gevraagd om haar memoires te schrijven over haar beroemde vader. Sarah neemt echter het schrijven van de biografie op zich. Tijdens haar research naar het familieverleden van haar vader blijkt al snel dat Gerald Candless niet was, wie hij zei dat hij was. Waarom nam haar vader de naam en identiteit van iemand anders aan? Had hij iets op zijn kerfstok? Hoe luidde zijn echte naam? En in hoeverre verwerkte hij reële feiten uit zijn verleden in zijn romans? En hoe kan het zijn dat zijn aanbeden dochters en geliefde vrouw van niets wisten?

‘De man zonder verleden’ is een roman die Rendell schreef onder haar pseudoniem Barbara Vine. Het is dus een spannend verhaal met thrillerelementen, waarin een stukje sociale geschiedenis wordt verteld. Deze roman draait om een gezin waarin alles perfect lijkt, maar waar de waarheid toch heel anders blijkt te zijn. Dit komt deels door het geheim van de vader. Een geheim, dat je als lezer al bij aanvang van het verhaal kan vermoeden, en dat gaandeweg meer en meer bevestigd wordt. En dat aantoont, dat het slechts illusie kan zijn voor Gerald Candless om een gelukkig gezinnetje te hebben, omdat hij zijn vrouw niet kan geven wat ze nodig heeft. Voor Ursula is het overlijden van haar man dan ook geen gemis, integendeel. Het is evengoed ook haar verhaal. Of beter gezegd, het verhaal van een generatie vrouwen opgroeiend in de jaren vijftig/zestig van de vorige eeuw.

Wat Gerald Candless’ geheim betreft, weet Rendell in het laatste hoofdstuk onzichtbaar een link te maken naar het heden, waaruit je enkel kan concluderen dat er nog niet zoveel veranderd is. Het laatste hoofdstuk voelde voor mij evenwel aan, als een einde dat je in een Poirotverhaal kunt verwachten: alle losse eindjes netjes uitgeklaard. Ik had – als lezer – graag wat meer eigen invulling gehad. Bovendien vond ik het onlogisch dat iemand zijn broer niet herkent, maar wel iemand die hij meer dan veertig jaar niet zag. Los daarvan is ‘De man zonder verleden’ een prima boek, dat toch wel eventjes tot nadenken stemt.

Oorspronkelijke titel: The Chimney Sweeper’s Boy.
Datum van publicatie: 1998.