
Sede vacante. De Heilige Vader is overleden. Als deken van het college van kardinalen is Jacopi Lomeli verantwoordelijk voor de organisatie van het conclaaf. Hij had nooit kunnen denken dat hij ooit een conclaaf zou organiseren. Hoewel hij een paar jaar geleden genezen was verklaard van prostaatkanker, geloofde kardinaal Lomeli dat hij voor de paus zou sterven. Hij had geprobeerd om af te treden, maar daar wou de paus niet van weten.
Drie weken later is het zo ver: 118 kardinalen laten zich opsluiten voor de duur van het conclaaf. Kranten, laptops en mobiele telefoons zijn verboden, want de kardinalen mogen geen contact hebben met de buitenwereld. Vaticaankenners voorspellen een lang conclaaf vol verdeeldheid.
Niemand wil paus worden. Toch willen de meeste prinsen van de kerk doorstoten naar het hoogste ambt. Lobbyen is geen onbekend gegeven bij deze vrome mannen. Ook kardinaal Lomeli is ambitieus. Lomeli wil alles in goede banen leiden en de kerk van schandalen vrijwaren. Sommige van zijn mede-kardinalen maken het hem niet makkelijk. Kardinaal Lomeli moet diep gaan, toch weet hij het conclaaf en het verhaal te sturen. Het verhaal is lineair. Het begint met de dood van de paus en eindigt met de verkiezing van een nieuwe.
‘Conclaaf’ is een literaire thriller volgens het boekje: de spanning stijgt evenredig met de ontwikkelingen, die steevast leiden tot nieuwe wendingen. Zelfs de stemrondes zijn buitengewoon spannend. Je neemt de vergezochte zoektocht naar compromitterende documenten er gezwind bij, want tijd om daar bij stil te staan, heb je niet. Nadat het stof van de machinaties is gaan liggen, laat Harris de buitenwereld het conclaaf ruw verstoren. Die ruwe verstoring zorgt voor een onverwachte apotheose en eensgezinde kardinalen. Habemus papam, op het moment wanneer die het meest nodig is.
Oorspronkelijke titel: Conclave.
Jaar van publicatie: 2016.
Nederlandse vertaling: Reintje Ghoos en Jan Pieter van der Sterre (2016).
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.