Praag fataal van Philip Kerr.

In 1941 werkte Gunther weer bij Moordzaken. De oorlog hing zwaar in de lucht in Berlijn. Er was erg weinig bier, soms zelfs helemaal niets. Cafés en bars sloten een dag per week, daarna twee, en af en toe bleven ze helemaal dicht. Hoewel iedereen recht had op vijfhonderd gram vlees per week, ontving je maar vijftig gram op een coupon, goed voor honderd gram.

Melkpoeder en ei in poedervorm smaakten naar steengruis. Brood naar zaagsel. Een paar schoenen was niet te vinden en schoenveters knapten als je ze straktrok. Voor zeep moest je in de rij staan. En benzine was amper te krijgen, waardoor de politie zich met het openbaar vervoer moest verplaatsen. Als de trams en bussen tenminste reden! Want veel bestuurders zaten aan het front.

Gunther onderzocht juist een moordzaak toen hij het bevel kreeg af te reizen naar Praag. Niemand minder dan Reinhard Heydrich (1904 – 1942) wil dat Gunther zijn persoonlijke lijfwacht wordt. Reinhard Heydrich is juist benoemd tot rijksprotector van Bohemen. Tijdens het feest ter ere van zijn benoeming wordt een van zijn adjudanten vermoord en kan Gunther weer gelijk een moordonderzoek opstarten.

Gunther mag dan wel fictief zijn, zijn broodheren zijn dat niet. De oorspronkelijke titel van dit boek was ‘The Man with the Iron Heart’. De man met het ijzeren hart was Adolf Hitlers (1889 – 1945) bijnaam voor Reinhard Heydrich. Omdat er al een roman bestond met die titel werd net voor publicatie de titel aangepast naar ‘Prague Fatale’.

Het was op de universiteit, toen Kerr rechten en filosofie studeerde dat hij zich begon te interesseren voor de Duitse geschiedenis van de 20e eeuw. Na zijn studies werkte hij als copywriter voor reclamebureaus. Het gros van zijn tijd spendeerde hij echter aan het idee voor een boek rond een politieman in Berlijn in de jaren 30. Uiteindelijk liet Kerr Gunther avonturen beleven in de jaren 30, 40 en 50.

Het achtste boek in de voortreffelijk Bernie Gunther-reeks van Kerr (1956 – 2018) volgt het vertrouwde stramien: voor zijn hoofdzaak is Gunther al bezig met andere zaken. Naast de moord nabij het spoor van de S-Bahn weet hij ook de ‘verkrachter’ van de mooie Arianne Tauber te verjagen. De verschillende verhaallijnen gaan uiteindelijk in elkaar op. Het geheel zit zoals steeds vernuftig in elkaar.

Tijdens zijn research voor ‘Praag fataal’ ontdekte Philip Kerr dat Heydrich graag Christie las. Vandaar dat hij voor de moord op de adjudant een Agatha Christiescenario creërde. De adjudant wordt namelijk vermoord in een gesloten kamer en de moordenaar is sowieso aanwezig in het landhuis. Daardoor krijgt Gunther een moeilijke zaak voor zijn kiezen: hij moet de moordenaar zoeken van een moordenaar onder moordenaars. Want op twee uitzonderingen na waren de SS- en SD-officieren op Heydrichs feestje geen lieverdjes.

Naar eigen zeggen is Gunther geen nazi. Iets wat zijn broodheren weten. Heydrich staat erop dat Gunther zichzelf is: weerspannig en impertinent. Dat laatste zorgt voor onvergetelijke ‘oneliners’ wanneer Gunther de verdachten in de zaak van de vermoorde adjudant ondervraagt. Humor en cynisme zijn nooit ver weg in een noirreeks, net als de grauwe oorlogsrealiteit. Het Agatha Christiescenario werkt wonderwel en zorgt ervoor dat dit verhaal uitsteekt boven andere Guntherverhalen.

Andere boeken uit deze serie besproken op Boeken zijn:

De een van de ander

Vergeven en vergeten

De vrouw van Zagreb