Steenkoud van Stuart MacBride

Een rauw verhaal.

‘Steenkoud’ speelt zich af in het winterse Aberdeen, waar aan kroegen, kerken en regen geen gebrek is. Inspecteur Logan McRae gaat na een lange afwezigheid terug aan het werk. Omdat Logan een steekpartij overleefde, noemen zijn collega’s hem ‘Lazarus’. Net als Lazarus keerde Logan terug uit de dood.

Op Logans eerste werkdag wordt het lichaam van een driejarig jongetje gevonden. In de dagen daarna krijgt hij te maken met een vermoord meisje, twee verdwenen kleuters en een afrekening in het gokmilieu. Daarenboven wordt Logan ingedeeld bij een andere hoofdinspecteur en krijgt hij een assistente: agente Jackie Watson, bijgenaamd de ballenbreekster. Op de achtergrond speelt een rechtszaak tegen een verpleger, en is er nog een psychiatrische patiënt die een zelfstandig leven buiten een inrichting niet aankan. En blijkbaar is er iemand binnen het korps die de lokale krant tipt. Kortom, genoeg elementen die je aandacht vragen als lezer.

‘Steenkoud’ is een rauw verhaal. Die rauwe toonzetting en de humor van de schrijver zorgde ervoor dat het verhaal me pas halverwege het boek begon aan te spreken. Ook was het wennen aan de karakters. MacBride voert kleurrijke karakters op, die interessant zijn uitgewerkt. Het stoorde me aanvankelijk dat Logan terug kwam uit ziekteverlof, want zo leek het alsof het hier ging om een tweede boek in de reeks, terwijl ‘Steenkoud’ MacBride’s debuut was. Aanvankelijk lijkt er een verband te zijn tussen de verschillende zaken, maar je wordt als lezer vaak op het verkeerde been gezet. Ondanks de clichés beviel dit boek me wel.

Oorspronkelijke titel: Cold Granite.
Jaar van publicatie: 2005.
Vertaling: Peter van Dijk.