Een sprookje in een sprookje.
Alaska, 1920. Jack en Mabel lijden onder het feit dat ze geen kinderen hebben en kunnen krijgen. Bovendien heeft Mabel last van eenzaamheid en gaat Jack gebukt onder het vele werk op de boerderij. Op een avond, bij de eerste sneeuwval maken Jack en Mabel een meisje van sneeuw. De volgende dag is het meisje van sneeuw verdwenen. Niet lang daarna duikt het meisje Faina op, die het leven van Jack en Mabel voorgoed verandert.
De schrijfster weet haar romanfiguren heel subtiel neer te zetten. Haar feeërieke taalgebruik past uitstekend bij het verhaal. Je waant je echt in Alaska door de omschrijvingen en beschrijvingen van het landschap en het harde leven. Aanvankelijk lijkt het of Faina inderdaad recht uit een sprookje gestapt is: zij verblijft enkel in de winter bij Jack en Mabel en in de lente verdwijnt ze. Ook herinnert Mabel zich een sprookje uit haar jeugd over een Russisch meisje van sneeuw. Zo lijkt een ‘Kind van sneeuw’ een sprookje in een sprookje.
Zolang dit sprookjeselement aanwezig is heb je een interessante interactie tussen Jack en Mabel en hun omgeving. Echter op een gegeven moment blijft Faina tijdens de lente omwille van Garrett, haar vriend. Op dat moment verlegt de schrijfster het verhaalperspectief van Jack en Mabel naar Faina en Garrett, en verloor het verhaal voor mij zijn charme. Best jammer, vooral omdat er veel interessante elementen en invalshoeken zijn.
Oorspronkelijke titel: The Snow Child.
Datum van publicatie: 2012.
Dit boek staat al een tijdje ongelezen in mijn kast maar ben er wel benieuwd naar. Leuk om jouw recensie te lezen :)
Bedankt Lize.