De engel zweeg van Heinrich Böll

Grauw realistisch verhaal.

Daags voor de capitulatie keert een gedeserteerde jonge soldaat, Hans Schnitzler, terug naar zijn verwoeste geboortestad. Bij aankomst bezoekt hij de weduwe van een overste, die de oorlog niet overleefde. Dankzij Hans krijgt de weduwe het testament van haar man in handen, wat voor een nevenverhaal zorgt. Op zoek naar nieuwe identiteitspapieren leert Hans bij toeval Regina kennen. Regina is net zo eenzaam als hij, wat hen in elkaars armen drijft.

‘De engel zweeg’ is een grauw realistisch verhaal waarin de personages op zoek gaan naar menselijkheid binnen de alledaagse werkelijkheid. Naast een liefdesverhaal is het vooral een oorlogsverhaal. Geen oorlogsverhaal over vervolging of verzet, maar over de impact van oorlog op gewone mensen en hun omgeving. Mensen die tussen het puin van hun stad en de verwarring proberen te overleven, en die al dan niet getekend zijn. Zo verloor Regina haar baby tijdens de bombardementen op de stad. En was Hans bijna gefusilleerd. Hoewel het nevenverhaal van de weduwe ietwat verward overkwam, vond ik ‘De engel zweeg’ een overtuigend verhaal qua sfeer. Ik onderging de desolatie van de stad en de protagonisten. Mooi is de manier waarop het verhaal wordt verteld: eenvoudig en zonder enige sentimentaliteit.

‘De engel zweeg’ was voor mij een kennismaking met het werk van Böll. Een kennismaking die naar meer smaakte.

Oorspronkelijke titel: Der Engel schwieg
Jaar van uitgave: 1992