De naamgenoot van Jhumpa Lahiri

Pas na de verloving kwam Ashima Bhaduri de naam van haar toekomstige man te weten. Haar was enkel gevraagd of ze in het Amerikaanse Boston wou wonen, want daar woont Ashoke Ganguli al twee jaar. Het is in Boston, achtduizend mij verwijderd van Calcutta, dat ze haar man leert kennen. Zowel Ashima als Ashoke zijn Bengalen.

Als hun eerste kind, een jongen, geboren wordt mogen ze het ziekenhuis niet verlaten vooraleer het kind een naam heeft gekregen. Ashima en Ashoke wachten echter op een brief uit Calcutta met de naam van hun zoon. Ze besluiten evenwel om een koosnaam op te geven zodat ze het ziekenhuis kunnen verlaten. Elke Bengaal heeft immers twee namen: een koosnaam en een officiële naam. Hun zoon blijft door omstandigheden heel zijn schooltijd gekend onder zijn koosnaam: Gogol.

Gogol is namelijk de lievelingsschrijver van Ashoke, althans dat wordt hem altijd zo verteld. De gecompliceerde waarheid hoort Gogol pas vele jaren later. Intussen heeft hij al twee relaties achter de rug met Amerikaanse meisjes. Als zijn vader onverwacht sterft zoekt Gogol troost in de Bengaalse cultuur en leert hij uiteindelijk een meisje kennen, die net als hij een Bengaalse is van de tweede generatie.

‘De naamgenoot’ vertelt het verhaal van twee generaties Indiërs in de Verenigde Staten: de ouders die emigreren en de kinderen die hun weg zoeken tussen twee culturen. Dat laatste is vooral bij Gogols verhaal een rode draad. Eerst is er de kwestie van zijn naam, nadien die van zijn culturele identiteit. Terwijl aanvankelijk de focus op Ashima en Ashoke ligt, verschuift die geleidelijk aan meer naar Gogol. Het karakter van Sonia, het tweede kind van de Ganguli’s en Gogols zuster wordt amper uitgewerkt. Na Gogols huwelijk verschuift de focus geleidelijk aan naar zijn vrouw, Moushumi. Moushumi is op zich wel een interessant karakter, maar dit zijspoor naar haar wereld stoorde me enorm. Best jammer, want tot dan toe was de roman me vrij goed bevallen. Het lijkt me dat Lahiri te veel kwijt wou in haar roman wat ten koste gaat van haar personages en haar verhaal. ‘De naamgenoot’ boeit tot op zekere hoogte, maar echt beklijven doet het nooit.

Oorspronkelijke titel: The Namesake.
Datum van publicatie: 2003.
Uitgever J.M. Meulenhoff. Vertaald door Ko Looman.