De grote sjoemelaar

Hoewel F. Scott Fitzgerald tijdens de jaren twintig van de vorige eeuw een succesvol schrijver was, stierf hij in 1940 in de overtuiging dat hij een mislukkeling was. Zijn verhalen en novelles werden namelijk sinds de Wall Street-crisis van 1929 amper gelezen. Ook ‘The Great Gatsby’, dat Fitzgerald beschouwde als zijn meesterwerk, kende sinds zijn publicatie in 1925 een teleurstellende verkoop.

Riante levensstijl.

Eigenlijk verkocht Fitzgeralds werk nooit goed genoeg om uit de financiële problemen te geraken. Vanaf 1930 werd zijn vrouw Zelda op regelmatige basis opgenomen in psychiatrische instellingen en sanatoria, wat veel geld kostte. Daarnaast diende het geld vooral om hun riante levensstijl te bekostigen. Dankzij het succes van Fitzgeralds eerste novelle, ‘This Side of Paradise’, behoorden Scott en Zelda namelijk tot de New Yorkse Jetset. Hun levensstijl bracht mee, dat ze tot in de vroege uren op jazzmuziek dansten op mondaine feesten en illegaal gestookte alcohol dronken. In zijn geval was het zuipen, want Fitzgerald was een alcoholist.

Turbulente tijden.

Niet enkel zijn huwelijk maar ook de tijd waarin Fitzgerald leefde was turbulent. Aan de ene kant heerste er een groot optimisme en geloof in de mogelijkheden van nieuwe technologieën zoals de auto, het vliegtuig, de telefoon en radio, wat zich vertaalde in de kunst en cultuur. Aan de andere kant was er veel misdaad en sociaal-economische ongelijkheid. De feesten die de Fitzgeralds frequenteerden, konden niet blijven duren. In ‘The Great Gatsby’ bekritiseerde Fitzgerald die mondaine feesten, gegeven door mensen als een Jay Gatsby, die enkel geïnteresseerd waren in macht en rijkdom.

“When you feel like criticizing any one…just remember that all the people of the world haven’t had the advantages that you’ve had.”

Zolang het grote optimisme en geloof duurde, zolang scheen Fitzgeralds ster als schrijver. Vanaf 1929 waren lezers veeleer geïnteresseerd in depressieve verhalen over armoede, en niet in verhalen over rijke playboys en sjoemelaars zoals Jay Gatsby. Pas na de Tweede Wereldoorlog vond ‘The Great Gatbsy’ stilaan zijn weg naar het grote lezerspubliek, onder meer dankzij de cultroman ‘Catcher in the Rye’ (De vanger in het graan) van J.D. Salinger. Ook werd ‘The Great Gatsby’ vanaf de jaren zestig opgenomen in de standaardliteratuur voor middelbare scholen en universiteiten.

Bron: Wikipedia, The Guardian en USA Today.
Bron Trailer ‘The Great Gatsby’: YouTube