
Al bij de openingszin weet je dat ‘Paasparade’ geen vrolijk boek gaat zijn. Maar een boek over de misère van de zusjes Grimes.
“Geen van beide zusjes Grimes zou in het leven gelukkig worden en als ze erop terugkeken leek het altijd of de narigheid met de scheiding van hun ouders was begonnen.”
Enkel in de tijd van de paasparade in 1940 wenkte de Amerikaanse droom voor de zusjes Grimes. Beide werkten toen als vrijwilliger voor een Republikeinse presidentskandidaat. De oudste en de mooiste van de twee, Sarah moest zich nabij Central Park laten fotograferen in een chique jurk. Zij had haar verloofde Tony meegenomen. Die had voor de gelegenheid een smoking aangetrokken. De foto van Sarah en Tony met achter hen het Plaza Hotel werd als een schat gekoesterd.
De meisjes hadden geen leuke jeugd gehad. Hun vader, Walter Grimes, zagen ze maar een paar keer per jaar. Omdat hun moeder altijd in betere buurten wou wonen, maar niet de huishuur kon opbrengen, verhuisden ze regelmatig. Hun moeder moesten ze met Pookie aanspreken. Pookie streefde bij het opvoeden van haar dochters naar het gedrag en de manieren van de betere klasse. Die hadden volgens haar meer ‘flair’.
In ‘Paasparade’ wordt vooral het verhaal van de jongste dochter Emily verteld. Zijdelings kom je ook te weten hoe het Walter, Pookie en Sarah vergaat. Je volgt Emily’s leven van haar vijfde tot aan haar vijftigste, tot ze een afgeleefde en verwarde vrouw is. Net als haar zus heeft ze het slechte voorbeeld van hun ouders gevolgd.
‘Paasparade’ is een vrij dunne roman, die vlot leest. Dit komt vooral door de eenvoudige en onopgesmukte taal van Richard Yates (1926-1992). Wat een schrijver was die Yates trouwens! In een zin wist hij een hele situatie meesterlijk neer te zetten. Hij is dan ook een van de grootste naoorlogse Amerikaanse schrijvers.
Oorspronkelijke titel: Easter Parade.
Datum van publicatie: 1976.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.