Sneeuw van John Banville

Thrillers schreef John Banville normaal gezien onder zijn pseudoniem Benjamin Black. Maar met zijn nieuwe thrillerserie rond inspecteur Strafford zette hij die schurk Black voorgoed aan de deur. Weliswaar recycleert hij. Gaat hij door op het werk van Black. Zo is Strafford geen onbekende. In ‘De geheime gasten’ was hij al een belangrijk personage. De setting is die van Quirke: het Ierland van de jaren 50. 

Door zijn stedelijke setting, alcoholzuchtig personage en aandacht voor sfeer hoorde de Quirke-serie thuis in het hardboiled-genre. ‘Sneeuw’ daarentegen is een amalgaam van een hardboiled en een golden age detectiveverhaal. Banville stuurt Strafford net als in ‘De geheime gasten’ naar het Ierse platteland. Door zijn adelijke afkomst is Strafford een gentleman detective. Zijn habitat zijn landhuizen.

Aanvankelijk gooit Banville je in een verhaal dat Agatha Christie al schreef in 1942: ‘The Body in the Library’ (Dood van een danseres). Net als in ‘The Body in the Library’ is er sprake van een onwaarschijnlijk slachtoffer, een gepensioneerde kolonel en een riant stulpje. Strafford moet immers naar Ballyglass Hall, het landhuis van de aristocratische en protestantse familie Osborne. Hier ligt het lijk van een katholieke priester. Mevrouw Osborne vond hem in de bibliotheek. 

Pikant detail: de moordenaar heeft de priester gecastreerd. 

Het slachtoffer is niet enkel onwaarschijnlijk, er is ook iets onwaarschijnlijks met hem gebeurd. Er zijn geen sporen van inbraak. Iemand in het huis heeft de priester vermoord. Of liet de moordenaar binnen. De lijst van verdachten is dus beperkt.

Het motief voor de moord is al snel duidelijk. Want als je een priester hebt, wiens dood de mensen koud laat en die bovendien nog in een tehuis werkte, dan kom je automatisch uit bij misbruik in de katholieke kerk. Die voorkennis hebben Banvilles personages uiteraard niet. Ze hebben zo hun vermoedens. Maar ze durven amper het onwaarschijnlijke te denken.

De personages zijn voortreffelijk uitgewerkt, vooral de femme fatale. Je krijgt heel wat mee over de sociaal-maatschappelijke verhoudingen en over Strafford zelf. Het verhaal kent onverwachte wendingen: Strafford wordt immers van alle kanten tegengewerkt. Zijn adelijke afkomst werkt in zijn nadeel. De Osbornes hebben geheimen. En operatie doofpot hangt als een zwaard van Damocles over zijn zaak.

Hoewel het slot ontbreekt, is de orde hersteld. En is het einde van ‘Sneeuw’ eentje om in te kaderen.

Oorspronkelijke titel: Snow
Jaar van publicatie: 2020