Tag / spotlight op

Boek in de kijker

by daniellecobbaertbe

Spotlight op: De dagboeken van Cassandra Mortmain

In ‘spotlight op’ ontruk ik een boek en zijn auteur uit de vergetelheid. Vandaag is het spotlight gericht op: De dagboeken van Cassandra Mortmain van Dodie Smith.

I write this sitting in the kitchen sink

Dorothy Gladys Smith (1896-1990) was 10 jaar toen ze haar eerste toneelstuk schreef. Als kind was ze omringd door theaterliefhebbers en thuis in het amateurtoneel. Het stond dan ook in de sterren geschreven dat ze voor het theater zou gaan schrijven.

Naast toneelstukken schreef Dodie Smith jeugdboeken en romans voor volwassenen. ‘De dagboeken van Cassandra Mortmain’ (I capture the Castle) was haar eerste roman. De 17-jarige Cassandra Mortmain schrijft haar dagelijkse observaties en belevenissen terwijl ze in de gootsteen zit. Samen met haar vader, stiefmoeder, oudere zus en jongere broertjes woont ze in een vervallen kasteel. De excentrieke familie komt rond van niets want vader Mortmain heeft een schrijversblok.

Walt Disney wou een film maken van ‘I Capture the Castle’ maar de film is er nooit gekomen. Wel kwam er in 1961 de animatiefilm van een ander boek van Dodie Smith: ‘One Hundred and One Dalmatians’. Pas na de dood van Dodie Smith was Disney bereid om de filmrechten te verkopen. In 2003 konden de fans van het boek eindelijk de film zien: ze hadden er meer dan 50 jaar op gewacht.

Nadat één van die fans, namelijk J.K. Rowling, de loftrompet stak over ‘De dagboeken van Cassandra Mortmain’, kreeg het boek een cultstatus onder Harry Potterfans.

by daniellecobbaertbe

Spotlight op: De verloren eer van Katharina Blum

In ‘spotlight op’ ontruk ik een boek en zijn auteur uit de vergetelheid. Vandaag is het spotlight gericht op: De verloren eer van Katharina Blum van Heinrich Böll.

Samen met Günther Grass en Siegfried Lenz behoort Heinrich Böll (1917-1985) tot de belangrijkste naoorlogse Duitse schrijvers. Böll schreef vooral over de morele leegheid van West-Duitsland na de Tweede Wereldoorlog.

Zijn bekendste roman is ‘Die verlorene Ehre der Katharina Blum’ uit 1974, een pamflet tegen het boulevardblad Bild.

Op een morgen valt de politie de flat binnen van Katharina Blum. De politie is op zoek naar de man waarmee Katharina de nacht heeft doorgebracht. Omdat ze hem niet vinden nemen ze haar mee voor ondervraging. De man die ze zoeken, verdenken ze overigens van terrorisme.

De Zeitung, een populaire en op sensatiebeluste krant wijdt zijn voorpagina aan de arrestatie van de jonge vrouw. De journalist neemt het niet nauw met de waarheid en noemt Katharina een terroristensnol. Die verdraaiing van de waarheid komt de journalist duur te staan: Katharina schiet hem neer. Zij is immers door het slijk gehaald en bestookt met obsceniteiten, beledigingen en haatbrieven.

by daniellecobbaertbe

Spotlight op: De groep

In ‘spotlight op’ ontruk ik een boek en zijn auteur uit de vergetelheid. Vandaag is het spotlight gericht op: ‘De groep’ van Mary McCarthy.

Mary McCarthy (1912 – 1989) was een van de belangrijkste chroniqueurs van het intellectuele leven in de VS. Met haar debuutroman ‘The Company She Keeps’ (1962) trok ze meteen de aandacht. Allicht door de herkenbare portretten van de toenmalige New Yorkse literaire scène. Daarvoor had haar autobiografie ‘Memories of a Catholic Girlhood’ (Herinneringen aan mijn roomse jeugd) uit 1957 al zijn weg gevonden naar het grote publiek. 

‘The Group’ (De groep) uit 1963 is haar bekendste en controversieelste werk. ‘De groep’ volgt 9 jonge vrouwen. Tijdens hun studie in de jaren 30 vormen zij namelijk de Ivory Tower Group. Eenmaal afgestudeerd zoeken ze hun weg in New York. ‘De groep’ beschrijft hun vriendschappen, hun avonturen met mannen, carrières, successen en mislukkingen in de eerste 7 jaar na hun afstuderen. 

Hoewel de New York Review of Books ‘De groep’ af deed als een triviale vrouwenroman stond het 2 jaar onafgebroken in de bestsellerlijsten. Het was evenwel het soort boek waarvan niemand wou toegeven dat ze het gelezen hadden. Sommige lezers kropen zelfs in de pen om McCarthy te beschuldigen van perversiteit. In Australië, Italië en Ierland werd ‘De groep’ geweerd. De openhartige beschrijvingen van seks, contraceptie en borstvoeding was in die landen moreel onaanvaardbaar.

Niettemin was ‘De groep’ voor een generatie van vrouwelijke auteurs een openbaring, die hen aanmoedigde om te schrijven over hun seksualiteit.