De premier van Georges Simenon

Over een oude politieke vos.

Hij is 82. Hij woont op een landgoed in Normandië en wordt nog steeds aangesproken met excellentie. Hij is al lang geen premier meer, wordt evenwel op kosten van de staat als een historisch monument onderhouden. Hij redde immers het land van de afgrond. Hij meent nog steeds invloed te hebben op de Franse politiek. De Franse regering is overigens net gevallen, en zijn voormalig politiek attaché, Chalamont, wordt getipt als kandidaat-premier. Wanneer gaat Chalamont hem raadplegen? Wie van zijn personeel bespioneert hem? En wanneer vereffent hij zijn laatste rekening ?

“Hij gehoorzaamde zijn dokters, maar niet uit angst om te sterven, want de dood joeg hem allang geen angst meer aan. Hij leefde er zelfs op vertrouwelijke voet mee, weliswaar niet vrolijk maar toch gelaten.”

Met ‘De premier’ schreef Georges Simenon een intrigerend psychologisch portret van een man, die terugblikt op zijn leven en carrière. Wat het heden betreft, moet hij vaststellen dat hij handig opzijgezet is. De oude politieke vos mag zijn haren verloren zijn, zelfs in het aanschijn van de dood heeft hij nog steeds zijn streken. ‘De premier’ is een vlot geschreven verhaal met een langzaam opgebouwde spanning, deels poëtisch en deels prozaïsch.

Ik las ‘De premier’ in de vertaling van Kris Lauwerys.

Oorspronkelijke titel: Le Président.
Jaar van publicatie: 1958.