
Dag na dag gaat hij achter zijn tafel zitten schrijven. Hij beleeft er geen plezier aan, maar verkiest schrijven boven hardop tegen de dingen en de muren te praten. Hij schrijft voor zijn gestorven vrouw.
Herinneringen ophalend gaat hij terug in de tijd, naar die winter in 1917 waarin zijn vrouw stierf. In diezelfde winter werd een tienjarig meisje vermoord teruggevonden. Als politieagent was hij betrokken bij het onderzoek van die moord, en de moord houdt hem nog steeds bezig.
Stukje bij beetje kom je meer te weten over onze anonieme politieagent, de verteller van ‘Grijze zielen’. Samen met hem dwaal je mee in zijn wereld, proef je de sfeer van de Groote Oorlog en word je geconfronteerd met het standenverschil. Hoewel ‘Grijze zielen’ alles heeft om te beroeren en te beklijven, wist het me niet te raken.
Oorspronkelijke titel: Les Âmes grises
Jaar van uitgave: 2003
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.