De Chikurubi gevangenis, Harare, Zimbabwe. De 28-jarige Memory is twee jaar geleden veroordeeld tot de doodstraf wegens moord op de blanke Lloyd Hendricks. Tijdens haar rechtszaak had ze een pro deo advocaat. Nu heeft topadvocate Vernah Sithole zich haar zaak aangetrokken. Meester Sithole is in beroep gegaan tegen de straf en de schuldverklaring. Ook heeft ze Memory gevraagd om haar verhaal neer te schrijven voor de Amerikaanse journaliste Melinda Carter.
Wat volgt is een niet-chronologische volgorde van gebeurtenissen waarmee Gappah van aanvang aan de lezer in de ban weet te houden. Als lezer besef je al snel dat Memory een albino is. Of zoals Memory het stelt: zij heeft een aandoening waardoor ze zwart maar niet zwart is, blank maar niet blank is.
Tot haar negende woonde ze bij haar ouders en zusjes in de township. Dan zouden haar ouders haar verkocht hebben aan Lloyd Hendricks, waardoor Memory opgroeide in zijn villa. Dankzij Lloyd kon ze naar het buitenland gaan studeren. Aanvankelijk merk je dit in de stem van Memory, dat ze in het buitenland heeft gestudeerd, Gappah weet dit niet altijd even consequent vol te houden.
Vanaf het tweede deel begint ‘Het boek van Memory’ iets voorspellend te krijgen, en wordt het een beetje repetitief. Wat best jammer is na het veelbelovende eerste deel. In het derde deel echter weet Gappah het verhaal toch nog een heel andere wending te geven. Je kan je als lezer vragen stellen bij de geloofwaardigheid van het verhaal. Toch is het zeker een boek om toe te voegen aan je leeslijst, of om te ontlenen uit de bib. Door haar stijl, taalgebruik en de verschillende aangesneden thematieken maakt Gappah Afrika en de Afrikaanse cultuur levensecht. Vooral de scènes in de gevangenis, het leven in de township, de verwijzingen naar de Zimbabwaanse politiek en de maatschappij maken ‘Het boek van Memory’ memorabel.
Oorspronkelijke titel: The Book of Memory
Datum van publicatie: 2 februari 2016
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.