Het leven is zo anders wanneer je het leeft dan wanneer je het achteraf napluist! Toch zal Tony zich maandenlang moeten inspannen om zich elk detail van zijn laatste samenzijn met zijn minnares Andrée voor de geest te halen. Hij grapte als hij Andrée antwoordde, dat hij wel dacht van haar te houden. Zij hadden net seks gehad, dus Tony zat met zijn gedachten ergens anders.
Tony kende Andrée van school – zij hadden samen hun communie gedaan – maar hij had nooit kunnen denken dat er zoveel passie schuilde in dit hooghartig kil meisje. Hij heeft al veel vrouwen gehad, maar nog nooit een vrouw die hem zoveel genot gaf. Toch denkt hij eraan om de relatie te beëindigen. Het wordt hem te riskant. Ze waren bijna betrapt. Tony moest de blauwe kamer in Hôtel des Voyageurs ijlings verlaten.
Terwijl Tony ondervraagd wordt in het gerechtsgebouw, leer je meer over zijn leven, zijn huwelijk en zijn relatie met Andrée. Gaandeweg kom je meer en meer te weten over wat er zich in het recente verleden heeft afgespeeld. Hoewel die recente gebeurtenissen voorspelbaar zijn, is het verhaal zo opgebouwd, dat het spannend blijft. Het wordt zelfs behoorlijk akelig als de bewijzen sluitend blijken te zijn. Als lezer zit je trouwens in Tony’s positie, en besef je pas wat er gebeurd is, als het te laat is. Het zal je maar overkomen, dat je onschuldig bent en gestraft wordt. En dit voor iets, dat je bij het verlaten van de blauwe kamer al vergeten was.
‘De blauwe kamer’ is Simenon op zijn strafst.
Oorspronkelijke titel: La chambre bleue
Jaar van publicatie: 1960
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.