De schrijver-performer

Zes februari 1841 was een zware dag voor de Britse fans van Little Nel, de heldin van ‘The Old Curiosity Shop’. Op die dag verscheen namelijk de laatste maandelijkse aflevering van ‘The Old Curiosity Shop’ van Charles Dickens. Die laatste aflevering was een ware tranentrekker, want Nel stierf. Een maand later stonden de Amerikaanse fans van ‘The Old Curiosity Shop’ in New York, de schepen uit Engeland op te wachten. Nog voor de schepen aanmeerden, riepen de fans naar de zeemannen: “Leeft Little Nel nog?”

De zeelui waarnaar de Amerikaanse fans riepen, kenden allicht het antwoord al, want Dickens’ feuilletons waren geliefd bij rijk en arm. ‘The Old Curiosity Shop’ was een ware hype, die lezers aan beide kanten van de oceaan reikhalzend deden uitzien naar elke nieuwe aflevering.

Aanpassen van het plot.

Vooraleer Dickens’ verhalen in boekvorm verschenen, verschenen ze in feuilleton. Een verhaal bestond meestal uit een 20-tal afleveringen die wekelijks of maandelijks verschenen. Elk feuilleton eindigde met een cliffhanger, waardoor de oplage met elke nieuwe aflevering steeg.

Dickens wist zijn feuilletons zo te schrijven, dat ze een samenhangend geheel vormde. Toch hield hij rekening met de feedback van zijn lezers, en paste hij regelmatig het plot of de ontwikkeling van zijn karakters aan. In het geval van Little Nel kwam de auteur niet terug op zijn hartbrekende beslissing.

Cartooneske personages.

Niet iedereen barstte in tranen uit bij de dood van Little Nel. Tijdgenoot en schrijver, Oscar Wilde, huilde van het lachen. Wilde hield niet van het werk van Dickens, hoewel hij hem bewonderde voor zijn cartooneske personages. De goede bij Dickens zijn namelijk door en door goed, terwijl de slechteriken door en door slecht zijn. Zo sterft Nel, die zuiver van hart is in bed, terwijl slechteriken zoals Fagin en Bill Sikes uit ‘Oliver Twist’ de strop krijgen.

Literaire lezingen.

Tijdens literaire lezingen speelde Dickens, tot verbijstering van het publiek, de moord na op Nancy uit ‘Oliver Twist’. De schrijver ging hier volledig in op. Niet alleen tijdens lezingen, maar ook in huiselijke kring beeldde Dickens graag zijn personages uit. Op zijn twintigste droomde hij van een carrière in het theater, maar zijn roem kwam met het schrijverschap. De liefde voor het theater sijpelde echter door in zijn literaire werk. Melodrama gaat samen met satire, horror, romantiek, spanning en allegorie. Als kroniekschrijver van Londen tijdens de Industriële Revolutie wou Dickens zijn lezers bewegen tot compassie, en daar hoorde nu eenmaal, tranen bij.

Voor dit blog gebruikte ik verschillende bronnen waaronder Wikipedia.