
Naomi ziet zichzelf als de onderzoekster van menselijke wezens en hun rampen. Volgens de bewoners van het Griekse eiland Hydra is ze bezeten. Haar vader Jimmie Condrington is een miljonair. Hij heeft niet alleen een huis op Hydra, maar ook in Londen en in Italië. Tijdens de zomer wonen de Condringtons op Hydra, waar Jimmie en zijn tweede vrouw eindeloze party’s opluisteren met hun gezelschap.
Samantha is het oudste kind van een rijke vader die, afgezien van een erfenis, een gepensioneerd journalist is. Via vrienden in New York vond het gezin Haldane een vakantiehuis op Hydra; ze hebben het voor de duur van de zomer gehuurd. Sam vreest dat ze de minuten op Hydra zal tellen. Gelukkig voor haar leert zij iemand kennen die Hydra op haar duimpje kent, en die Engels en Grieks spreekt.
Tijdens een uitstapje stuiten de twee jonge vrouwen op een vluchteling, Faoud. Naomi wil Faoud laten ontsnappen naar het Europese vasteland. Zij weet Sam te overtuigen haar daarbij te helpen. Maar Naomi’s dwaze plan loopt grondig mis.
‘Schitterende dieren’ is perfecte zomerliteratuur. Je waant je zo in Griekenland. Osborne had wel leuker gezelschap kunnen voorzien in zijn idyllische setting. Maar zijn personages zijn ambigu en de onderlinge relaties zijn gespannen of verziekt. Door de wisselende persoons– en plaatsperspectieven krijgt het verhaal spanning en dynamiek. Naast Naomi en Sam volg je ook Faoud en een detective. Het verhaal zit knap ineen. En Osborne hanteert een mooie schrijfstijl.
Na de laatste pagina blijft ‘Schitterende dieren’ in je hoofd rondspoken. Het misgaan van Naomi’s plan komt haar wel verdomd goed uit. Medeplichtigen houden hun mond. En de betrokkenen zijn dood. Of hebben de mentale spelletjes van Osborne deze lezer paranoïde gekregen? ‘Schitterende dieren’ is geen recht-toe-rechtaan verhaal maar een puzzel met eindeloze mogelijkheden.
Oorspronkelijke titel: Beautiful Animals.
Jaar van publicatie: 2017.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.