Het lang, slank meisje van even in de twintig was een en al vitaliteit. Zij was het genre vrouw waar je beslist nog een tweede maal naar kijkt. Door haar aanwezigheid voelde Poirot zich kwiek, verjongd en geïnteresseerd. Nadat zij haar zaak uitlegde, begreep Poirot aanvankelijk niet wat zij van hem verlangde.
Zestien jaar geleden was Carla 5 jaar oud. Op een dag moest ze plots haar ouderlijk huis verlaten en werd ze meegenomen naar een boerderij. Toen ging ze op een boot naar Canada. In Montreal ging ze wonen bij haar oom Simon en tante Louise. Van hen kreeg ze haar Canadese naam, Lemarchant. Maar ze vergat nooit dat ze ooit een andere had gehad.
Op haar eenentwintigste kreeg ze de waarheid te horen. Haar moeder Caroline had haar vader Amyas Crale vermoord. Doordat er verzachtende omstandigheden waren is haar moeder niet opgehangen maar is haar vonnis omgezet in levenslange dwangarbeid. Een jaar na het proces stierf Caroline. Voor ze stierf schreef ze een brief aan haar dochtertje; Ze wou haar hierin de zekerheid geven van haar onschuld.
.
Poirot accepteert Carla’s verzekering van haar moeders onschuld niet, maar wil niettemin de waarheid voor haar achterhalen. Vooreerst gaat hij naar de verdediger. De verdediging had het toen op zelfmoord gegooid. Maar de levenslustige Amyas Crale was de man er niet naar om zelfmoord te plegen. Bovendien deed Caroline geen enkele poging om zichzelf te rechtvaardigen. Zij en Amyas leefden al jaren als kat en hond. Hij legde het steeds met andere vrouwen aan. Dat was nu eenmaal zijn temperament als artiest. Zijn liefdesgeschiedenissen waaiden altijd over want hij hield alleen van haar. Maar voor zijn laatste verovering wou hij zijn vrouw verlaten, waarop Caroline hem bedreigde met de dood.
Na de verdediger gaat de Belgische detective naar de 5 getuigen, die hij de 5 kleine biggetjes noemt. De curieuze titel ‘Vijf kleine biggetjes’ verwijst naar een Engels kinderrijmpje. Dame Agatha Christie had iets met kinderrijmpjes: titels van haar detectives verwezen er vaak naar. In de VS kreeg dit Poirot-verhaal de titel ‘Murder in Retrospect’. Poirot laat de getuigen immers terugblikken op die fatale dag.
Al bij al herinneren de biggetjes zich meer dan voldoende. Doordat bijna iedereen ervan overtuigd is dat Caroline Crale het had gedaan, ligt haar schuld er iets te dik bovenop. Zij zal inderdaad onschuldig zijn. Maar als zij onschuldig is, wie heeft het dan gedaan? Uiteraard moet het een van de 5 biggetjes zijn. Naar goede Poirot-traditie worden de getuigen in de finale opgetrommeld voor een confrontatie. En jawel hoor, de kleine grijze celletjes weten het weer op te lossen. De ontknoping is aannemelijk en er hangt zelfs een belofte van eerherstel voor Caroline Crale in de lucht. Eind goed, al goed.
Oorspronkelijke titel: Five Little Pigs.
Jaar van publicatie: 1943.
Vertaling: L.J. Verver. Under exclusive license to Overamstel Uitgever bv, 2015.
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.