Besefte Oscar Wilde (1854-1900) op zijn sterfbed dat hij zich bekeerd had tot het katholicisme? Wilde verkeerde namelijk in een semi-comateuze toestand. En als hij het besefte, was zijn bekering dan wel oprecht? Het duurde tot 1950 vooraleer de priester die Wilde had bekeerd uit de biecht klapte. Vader Cuthbert Dunne zei dat Wilde had ingestemd met de bekering en bij elk bezoek had mee gebeden.

Wilde wou zich als student al bekeren. Hij had zelfs al een afspraak gemaakt om zich in een katholieke kerk te laten dopen. Op de dag van zijn doop kwam hij niet opdagen. Zijn vader, Sir William Wilde had er namelijk mee gedreigd hem te onterven. De belangstelling voor het katholicisme bleef. In de gevangenis vroeg hij om het Nieuwe Testament in het Grieks, een vraag die werd ingewilligd. Na zijn vertrek uit Engeland vroeg hij aan zijn katholieke vriend Robbie Ross of hij soms een priester kende, die zijn vragen over geloof kon beantwoorden. Ross was echter bang voor een nieuw schandaal. Niettemin kon Wilde op een priester rekenen als zijn gezondheid het zou laten afweten.

Om de moraliserende criticasters helemaal de mond te snoeren merkte priester Dunne op dat Wilde God om vergeving had gevraagd. Bovendien had hij zwaar geboet. Niet alleen was hij van zijn vrijheid beroofd, hij raakte van de ene op de andere dag ook alles kwijt.