Tag / gespot

by daniellecobbaertbe

Gespot: Walging

In ‘Gespot’ zet ik een nog te verschijnen boek in de kijker. Vandaag heb ik het over een heruitgave van ‘Walging’ van Jean-Paul Sartre.

Jean-Paul Sartre (1905-1980) behoorde tot de intellectuele elite van de twintigste eeuw. Naast filosoof was hij ook schrijver, toneelschrijver, criticus en biograaf.

‘La Nausée (Walging) was zijn debuut. Aanvankelijk weigerde uitgeverij Gallimard Sartres manuscript. Een jaar later bood Sartre het opnieuw aan. Toen werd het wel goedgekeurd. Vijftig pagina’s moesten er echter aan geloven. De scènes op die pagina’s waren te vulgair of te expliciet.

Sartre wou zijn debuut ‘Mélancholia’ noemen naar een werk van de schilder Albrecht Dürer. Maar hij volgde het voorstel van uitgever Gaston Gallimard, die de titel ‘Walging’ beter vond passen bij het verhaal.

Bij publicatie in 1938 werd de roman erkend als een letterkundig werk van wereldklasse. Ook schrijver-filosoof Albert Camus, toen nog een journalist en criticus voor Alger Républicain, prees Sartres talent. Niettemin was hij van mening dat de gebruikte beelden en ideeën niet met elkaar in balans waren.

De foto van Jean-Paul Sartre komt van Wikimedia Commons en is in het publieke domein.

by daniellecobbaertbe

Gespot: De onbeduidende Jude

In ‘Gespot’ zet ik een nog te verschijnen boek in de kijker. Vandaag heb ik het over de heruitgave van ‘De onbeduidende Jude’ van Thomas Hardy.

Tussen 1871 en 1895 schreef Thomas Hardy (1840-1928) dertien romans. Vijf van die romans zijn meesterwerken in de laat 19e-eeuwse literatuur. Ook ‘Jude the Obscure’ (1895) behoort tot die meesterwerken.

Voor Hardy’s tijdgenoten was ‘Jude the Obscure’ allesbehalve een meesterwerk. Ze noemden het werk al heel snel ‘Jude the Obscene’. Want hoofdpersonage Jude Fowley leeft ongehuwd samen met Sue Bridehead, wat in die tijd een doodzonde is.

Naast zijn gevoelens en gedachten over het huwelijk onthield Hardy zijn lezers zijn kritiek op de Kerk en het universitaire systeem niet, wat uiteraard niet door iedereen gesmaakt werd.

‘De onbeduidende Jude’ was Hardy’s laatste roman. Blijkbaar was hij zo verbolgen over de kritiek dat hij besloot om geen romans meer te schrijven. Tot aan zijn dood in 1928 schreef hij enkel nog gedichten.

De foto van Thomas Hardy komt van Wikimedia Commons en is van Herbert Rose Barraud.

by daniellecobbaertbe

Gespot: Mefisto

In ‘Gespot’ zet ik een nog te verschijnen boek in de kijker. Vandaag heb ik het over ‘Mefisto’ van Klaus Mann (1906-1949). 

‘Mefisto’ vertelt het verhaal van de gewetenloze opportunist, acteur Hendrik Höfgen. Wanneer de nationaal-socialisten in Duitsland aan de macht komen zweert hij zijn communistisch verleden af. Ook verlaat hij zijn vrouw en zijn maîtresse. Want zijn connectie met hen zou wel eens nadelig kunnen zijn voor zijn carrière.

Met zijn vertolking van Mephistopheles in Faust trekt hij de aandacht van Hermann Göring. Dankzij Göring schopt hij het tot theaterintendant van het Derde Rijk. 

Het is geen toeval dat Hendrik Höfgens carrière gelijkenissen vertoont met de carrière van de beroemde Duitse acteur Gustaf Gründgens (1899-1963). Gründgens en Mann kenden elkaar: ze hadden ooit samengewerkt en geacteerd in dezelfde theatergroep. Bovendien was Gründgens getrouwd geweest met Klaus’ zuster Erika. 

Het idee van ‘Mefisto’ kwam van collega-schrijver Hermann Kesten. Want Klaus Mann had aanvankelijk niet de carrière van zijn ex-schoonbroer voor ogen, maar een roman over Duitsland in de verre toekomst.  

De foto van Klaus Mann komt van Wikimedia Commons en is in het publieke domein. De cover van Mefisto toont de cover van de nieuwe uitgave, die eind mei 2020 bij uitgeverij Schokland verschijnt.