Een onschuldige kus tussen de beroemde Londense actrice, Julia Lambert en haar bewonderaar, Thomas Fennell, draait uit op een serieuze affaire. De hartstocht die Julia voor Thomas voelt, had ze niet meer voor mogelijk gehouden. De hartstocht die ze ooit voor haar man, theaterdirecteur Michael Gosselyn voelde, is al lang uitgedoofd.
Thomas is behoorlijk jonger dan Julia. Hij is maar een paar jaar ouder dan haar zoon, Roger. Via Roger komt Julia te weten dat Thomas een vriendin heeft, een actrice nota bene. Iets wat Thomas niet ontkent, meer nog, hij vraagt haar om een gunst. Een gunst waar Julia aan tegemoet komt. Zij zorgt er namelijk voor dat haar man, Thomas’ vriendin, engageert. En daar heeft ze zo haar eigen redenen voor.
Maughams werk wordt gekenmerkt door humor en lichte satire. En lichte satire is er genoeg in ‘Julia roman van een actrice’. De satire zit hem hier vooral in de dialoog, en de inkijkjes in Julia’s gedachten. De roman is weliswaar geschreven in de derde persoonsvorm, maar de schrijver geeft ook Julia’s gedachten weer, waardoor er een verschil is tussen wat gezegd en bedoeld wordt. Hierdoor is ‘Julia roman van een actrice’ een karakterstudie. Het is ook een studie over wat er gebeurt als realiteit en kunst elkaar ontmoeten, bij een vrouw, die niet enkel op de toneelscène een rol speelt.
‘Julia roman van een actrice’ is amusante en lichte literatuur. Niet iets dat me lang zal bijblijven, maar waar ik wel met plezier ga aan terugdenken.
Oorspronkelijke titel: Theatre.
Datum van publicatie: 1937.
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.