Thomas Foley werkt al veertien jaar voor het Centraal Bureau Informatievoorziening (CBI). Zijn werk bestaat vooral uit het schrijven van teksten voor brochures over veiligheid en volksgezondheid, wat hij oersaai vindt. Ook zijn persoonlijk leven is allesbehalve boeiend. Thomas snakt dan ook naar verandering.
Die verandering komt er in de vorm van een wereldtentoonstelling in Brussel. Het CBI neemt de eindverantwoordelijkheid op zich voor het thema van het paviljoen. Naast het officiële paviljoen komt er ook een pub: de Britannia. Voor de pub heeft men een man in Brussel nodig. De keuze valt op Thomas. Dit is uiteraard een kans, die Thomas niet onbenut kan laten. Hij laat vrouw en kind achter in Londen, en gaat voor 6 maanden naar Brussel.
In Brussel voelt Thomas zich bevrijd van de ketens van zijn huwelijk. Hij raakt gefascineerd door alles wat hij ziet op de expo. Ondanks de Koude Oorlog, hebben de Belgen het Amerikaanse en Russische paviljoen naast elkaar geplaatst. Maar kunnen de Amerikanen en bondgenoten wel zo vrij omgaan met de Russen en bondgenoten, en vice versa? Thomas zal al snel ondervinden, dat de Britse geheime dienst wel degelijk een oogje in het zeil houdt.
In ‘Expo 58’ speelt Jonathan Coe met clichés ontleend aan spionageverhalen. Zo dragen de agenten van de Britse geheime dienst gleufhoeden en herinneren ze Thomas eraan dat gesprekken nooit plaatsvonden. Thomas lijkt op Clark Gable en de vrouwen zijn uiteraard bloedmooi. Coe weet die clichés perfect te gebruiken, geheel in lijn met het verhaal dat hij vertelt. Eigenlijk is het niet correct om te spreken over clichés, want het zijn veeleer knipoogjes, subtiele grapjes. Enkel naar het einde toe, begin je te beseffen welke prijs onze weinig opvallende ambtenaar uiteindelijk betaalt.
Zoals de omslag vermeldt, is ‘Expo 58’ literair vermaak van de bovenste plank.
Oorspronkelijke titel: Expo 58
Jaar van uitgave: 2011
Boeken 
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.