De glasblazers van Daphne du Maurier

De Engelse schrijfster Daphne du Maurier wist niet beter dan dat er Frans blauw bloed door haar aderen stroomde. Volgens de familieoverlevering was de familie du Maurier gevlucht uit hun kasteel tijdens de Franse Revolutie. Betovergrootvader Robert du Maurier belandde in Engeland als Frans émigré.

Toen du Maurier in 1955 haar familiegeschiedenis onderzocht, kwam er een heel andere geschiedenis aan het licht. Het familiekasteel bleek een kleine boerderij te zijn. Haar voorouders waren geen aristocraten en haar betovergrootvader had de naam du Maurier aangenomen in Engeland. Eigenlijk heette haar betovergrootvader Robert-Mathurin Busson. Hij was een berooide fantast, die uit Frankrijk gevlucht was om zijn schuldeisers te ontlopen.

Daphne du Maurier ontdekte de waarheid dankzij de brieven van de zus van haar betovergrootvader, Anne-Sophie Duval-Busson. Diezelfde Anne-Sophie schrijft in ‘De glasblazers’ de geschiedenis op van haar familie van meester-glasblazers. De glasblazers, zo leer je in het eerste deel van de roman, hadden strikte regels en tradities. Eigenlijk was zo’n glasblazerij een dorp op zich, waarin niet alleen de meester-glasblazers en hun gezin woonden, maar ook de arbeiders en de stokers. De kinderen van meester-glasblazer Mathurin Busson slagen er niet in om de verdiensten van hun vader en zijn generatie te bestendigen. De Franse Revolutie blijkt niet de gewenste dageraad van de moderne tijd te zijn voor de familie Busson. Anne-Sophie vertelt dan ook het verhaal van de ondergang van de familie.

du Maurier was matig tevreden met haar roman ‘De glasblazers’. Het verhaal is immers onderschikt aan de geschiedenis, wat het met momenten stroef maakt. Toch is ‘De glasblazers’ interessant, want de plaats van handeling is niet de hoofdstad, maar de Franse provincie. Je krijgt zo andere onderbelichte stukjes geschiedenis mee. Sowieso werkt het aspect familiegeschiedenis tegen de achtergrond van belangrijke historische gebeurtenissen altijd, en dat is hier niet anders.

“Geboren uit geruchten en verspreid op de adem van onze angsten, was de paniek even snel ontstaan als weer verdwenen, maar de invloed die hij op ons leven had uitgeoefend was onuitwisbaar”.

Oorspronkelijke titel: The Glassblowers
Jaar van publicatie: 1963