
Japan tijdens de Amerikaanse bezetting. Het huis van kunstenaar Masuji Ono heeft zwaar geleden onder de oorlog. De verbouwingen en reparaties verlopen traag, want materiaal is schaars. Ook is Ono niet meer van de jongsten. In het huis woont nog enkel zijn jongste dochter, Noriko. Tijdens de oorlog verloor Ono zijn zoon en vrouw. Zijn oudste dochter Setsuko is getrouwd. Setsuko komt zo nu en dan op bezoek bij haar vader en zus.
Momenteel is Ono in onderhandeling met de familie Saito. Taro Saito wil namelijk met de 26-jarige Noriko trouwen. Het is niet de eerste keer dat Ono onderhandelt in een huwelijk voor Noriko. Nu neemt Ono echter het zekere voor het onzekere: hij zoekt een paar mensen op uit het verleden, met de vraag om iets gunstig over hem te zeggen. Uit zijn relaas, vertelt vanuit ik-perspectief, blijkt dat Ono geen onberispelijke reputatie heeft. In aanloop naar de oorlog stopte Ono met het schilderen van taferelen uit het frivole tijdverdrijf van acteurs en courtisanes, of het vlietende leven, en begon kunst ter ere en glorie van het vaderland te maken. Bovendien gaf hij een van zijn leerlingen aan wegens onpatriottisch gedrag. Voor de jonge generatie is Ono een verrader, die uit boetedoening beter zelfmoord zou plegen.
Heeft Ono spijt van zijn oorlogsverleden? Voelt hij zich persoonlijk verantwoordelijk? Vergoelijkt hij zijn idealisme? Was hij gewoon naïef, en heeft hij zich laten meeslepen? Zijn werk uit die periode is alvast netjes opgeborgen. Als hij aan het einde van zijn onbetrouwbare relaas komt, begint hij terug te schilderen. Hij houdt het nu op bloemen en planten.
“Het valt niet mee om de schoonheid van een wereld te doorzien als men de waarde van de wereld zelf in twijfel trekt.”
Naast het terugkijken op een leven gewijd aan kunst, snijdt de kersverse Britse Nobelprijswinnaar literatuur ook thema’s aan, zoals de veranderde positie van de Japanse vrouw, de invloed van de Amerikaanse bezetting op de Japanse samenleving en het verminderde respect ten opzichte van de oudere generatie. ‘Een kunstenaar van het vlietende leven’ doet denken aan zijn belangrijkste werk ‘De rest van de dag’, waarin de Engelse butler Stevens terugblikt op zijn carrière in een sterk veranderde maatschappij. Zowel Stevens als Ono leverde een bijdrage aan de geschiedenis, die slechts bijkomstig was. Met zowel ‘De rest van de dag’ als ‘Een kunstenaar van het vlietende leven’ leverde Ishiguro gedenkwaardige bijdrages aan de literatuur.
Oorspronkelijke titel: An Artist of the Floating World.
Jaar van publicatie: 1986.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.