De acht bergen van Paolo Cognetti

Hun eerste liefde waren de Dolomieten geweest. Ze trouwden in de bergen met windjacks als trouwkledij. Na hun huwelijk trokken ze naar Milaan. Toch bleven de bergen een belangrijke rol in hun leven spelen. Ook Pietro, hun zoon, groeide op met een berg. Pietro’s berg bevond zich in de nabijheid van het dorpje Grana in het Noord-Italiaanse Val d’Aosta. Hier bracht hij als jongen de zomervakanties door, en sloot een vriendschap voor het leven met koeienhoeder Bruno. Als jongvolwassene ging hij zijn eigen weg. De dood van zijn vader bracht hem terug naar Grana. Hier had zijn vader hem een stukje grond nagelaten. Samen met Bruno bouwde hij op die grond een huis. Ondanks het huis bleef Pietro weggaan en terugkomen naar Grana…tot hij niet meer terug kon keren.

Net als Pietro bracht Paolo Cognetti zijn zomervakanties door in Grana. Na de dood van zijn vader kwam er het verlangen om terug te gaan naar de bergen van zijn jeugd. Bovendien sprak het eenvoudige leven in de bergen hem enorm aan. Sinds tien jaar woont Cognetti de helft van het jaar in de Italiaanse Alpen, en de andere helft in Milaan. ‘De acht bergen’ schreef hij met pen en papier in de Italiaanse Alpen, en werkte hij uit op de computer in Milaan. In tegenstelling tot wat vele lezers denken, zijn de bergen in zijn verhaal geen metafoor, maar een reële omgeving. De pieken en dalen van de bergen hangen geenszins samen met de hoogtes en laagtes in het leven van Pietro. Ze nemen gewoon een belangrijke plek in in zijn leven, en dat van zijn ouders en beste vriend.

‘De acht bergen’ vertelt een mooi en klassiek verhaal over het lot, het leven, de liefde en de dood. Het verhaal is eenvoudig en lijkt weinig complex. Niettemin creëert de schrijver door het ik-perspectief een aura van geheimzinnigheid rond Pietro. Centraal staan Pietro’s moeizame relatie met zijn vader en zijn onverwoestbare vriendschap met Bruno. Met Bruno heeft hij een typische mannenvriendschap: ze maken eindeloze zwerftochten, gaan op ontdekking en ondernemen samen dingen. De idealistische Pietro is en blijft een stadsjongen, die niet permanent in de bergen gaat wonen. Bruno daarentegen is niet weg te krijgen uit de bergen. Zo gaat ‘De acht bergen’ eveneens over de verschillen tussen stadsmensen en bergbewoners. Voor Bruno zijn de bergen reëler, dan ze ooit voor Pietro zullen zijn. Ook is Bruno ervan overtuigd dat hun berg hem nooit kwaad zal berokkenen. Het ontroerende einde geeft hem echter ongelijk.

Oorspronkelijke titel: Le otto montagne
Jaar van publicatie: 2016

Gepubliceerd door daniellecobbaertbe

Ik lees en schrijf graag. ‘Boeken’ is mijn excuus om nieuwsgierig rond te lopen in de wondere wereld van de letteren. En me te vergapen aan de rijkheid en diversiteit van het geschreven woord.

6 gedachten over “De acht bergen van Paolo Cognetti

      1. Als ik een boek lees, ga ik vaak op zoek naar recensies. En naast Nederlandstalige lees ik zeker ook Engelstalige recensies. Dat geeft me inzichten en is vaak handig. Tot op zekere hoogte zal ik me laten leiden door iemands opinie, maar ik probeer kritisch te blijven. Wat me soms opvalt, is de gelijkenissen in kritiek op bepaalde boeken die al dan niet gehypet worden.

Reacties zijn gesloten.

%d bloggers liken dit: