
Na de dood van haar zus, had Lydia Touchett haar zwager de les gespeld voor de manier waarop hij zijn drie meisjes opvoedde. Haar opvliegende schoonbroer had haar verzocht zich met haar eigen zaken te bemoeien. Na de dood van haar zwager zoekt ze haar nichtjes in de VS op. Als ze terugkeert naar Engeland reist de onafhankelijke Isabel Archer met haar mee.
Isabel wil van haar vrijheid genieten, het leven ontdekken en reizen. Dankzij haar ‘gekke’ tante Lydia zal er een wereld voor haar opengaan. Maar een knappe en interessante vrouw als zij trekt al snel de nodige aanbidders aan. In de VS had ze al een aanbidder in de rijke zakenman Caspar Goodwood.
Goodwood reist haar achterna naar Engeland en Italië, maar Isabel wijst hem af. Ook de rijke lord Warburton wijst ze af. Haar zieke neef Ralph Touchett is tot over zijn oren verliefd op haar, maar hij besluit wijselijk om haar vanaf een afstand te aanbidden. Dankzij Ralph krijgt Isabel een groot deel van de erfenis van haar oom. Enkel zo kan Isabel volgens Ralph een onafhankelijk leven leiden.
Maar een rijke vrouw trekt opportunisten aan. Mevrouw Merle, een oudere, dubbelhartige vriendin weet Isabel te koppelen aan een Amerikaanse weduwnaar, meneer Osmond. Jaren later beseft Isabel dat Gilbert Osmond enkel met haar trouwde omwille van haar geld. Bovendien heeft hij haar misleid, vertelde hij haar leugens over zijn eerste huwelijk en zijn relatie met mevrouw Merle.
In zijn tijd was Henry James (1843-1916) vooral gekend als de schrijver van ‘Portret van een dame’. Het is nog steeds zijn bekendste, en vooral zijn toegankelijkste werk. Voor andere auteurs mag James dan wel de meester zijn, lezers hebben het vaak niet zo begrepen op het werk van James. Dat is jammer, want James’ proza is voor mij altijd een feest. Hij is wel het soort schrijver waar ik mijn tijd voor moet nemen. Vaak moet ik zijn zinnen een aantal keren lezen om te begrijpen waar hij naartoe wil, of wat hij juist bedoelt. Dat was wel niet het geval bij ‘Portret van een dame’, dat vlot en soepel las.
Terwijl het eerste deel van het boek drijft op frivoliteit, heeft het tweede deel een bedrukte en sombere toon. Die toon past bij de beklemde wereld waarin Isabel zit: ze is namelijk ongelukkig in haar huwelijk. Haar man heeft haar wereld verkleind. Het tweede deel draait overigens vooral rond het uithuwelijken van Osmonds dochter Pansy aan een goede – lees rijke – partij.
Het slot is voor Isabel. Haar onafhankelijke geest lijkt toch niet helemaal afgestorven te zijn. Zo gaat ze in tegen de uitdrukkelijke wens van haar man om niet af te reizen naar Engeland om Ralph op zijn sterfbed te zien. En hoewel Goodwood haar de kans geeft om Osmond te verlaten, keert Isabel terug naar Rome, waar ze de voorbije jaren leefde met Osmond. Maar zal en kan ze wel terugkeren naar haar man?
Oorspronkelijke titel: The Portrait of a Lady
Jaar van publicatie: 1881; herzien door James in 1908.
Je moet ingelogd zijn om een reactie te plaatsen.